Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 mei 2025
»Ik wou u geen pijn doen, maar 't komt zoo onverwacht, 't is de eerste wieg, die aangeboden wordt. Ik zal morgen dadelijk naar huis schrijven, dan weten ze het nog vóór de courant komt.« Ida was zoo goed als haar woord. DEN HAAG, 3 April '09. Lieve Lize en Dora.
Oom en tante waren verzot op dat spel; Bernard kreeg telkens ernstige lessen over 't ruilen, over 't tegenspelen van "sans prendre's" en zoo meer. Hij spande zich zeer in, maar hij was toch telkens abstract, zoodat zijn oom zich een beetje ergerde en een ietwat knorrige opmerking maakte en tante deftig-breed glimlachte, want ze dacht dat 't kwam door Lize, dat aardige, vroolijke meisje.
Toen ik die taak had volbracht, rustte er nog eene andere op me tegenover den vader van Lize, en ook die taak was zwaar, althans tot op zekere hoogte.
Die heeft nogal praktijk; ik heb 'm laatst ook 's bij Jannie gehad.... Dan is hij zoo zacht." "Ja," zei Go peinzend, "hij is heel hartelijk, bij erge dingen. Toen met Hans had ik eigenlijk aan hèm 't meest." "Ja gòd.... maar vertel nu 's, is er nog niemand gepromoveerd?" "Ja, Lize, dat weet je. 'n Mooie dissertatie.
Gij moet heen; gij moet naar Frankrijk terugkeeren, om daar Lize te bezoeken, vader Acquin en vrouw Barberin, en al mijne vrienden en hun meedeelen, waarom ik niet doe wat ik wilde, wat ik mij voorstelde en wat ik hun beloofd heb. Gij zult hun zeggen, dat mijne ouders niet rijk zijn, zooals wij geloofd hadden en dit zal voldoende zijn voor mijne verontschuldiging. Gij begrijpt het nu nietwaar?
En het was beter gegaan van den eersten avond af; wel kon er soms iemand niet respondeeren, omdat ze 'n vollen mond had, en moest de lezing onderbroken worden, om op te staan voor 't laatste koekje; maar er werd ook flink gewerkt, Lize "rook", bewonderde Coba, als er over 't een of ander woord iets in Franck of Stoett stond, en ze zouden nu dezen avond hun tweede middelnederlandsche tekst ten einde brengen.
Lize zat den geheelen dag in angst, dat hare dieren ziek konden worden. De angst maakte haar half ziek, en ze had geene vrienden, bij wie ze eens troost of afleiding kon zoeken. Wacht, ze zou eens eene groote wandeling maken; misschien zou ze daar wat fleuriger van worden. Ze stapte de deur uit en was al gauw op een mooien bergweg. Maar wat viel het klimmen haar moeilijk! Werd ze dan al zoo oud?
Luister, zeide ik tot hen; ik zie wel, dat uw bloedverwanten niets van mij willen weten, maar gij neemt mij toch tot uw familie aan? Ja, zeiden zij alle drie; gij zult altijd een broeder van ons zijn. Lize, die niet kon spreken, drukte mij de hand, terwijl zij mij met tranen in de oogen aanzag. Welnu, ja, ik zal het zijn en zal het u bewijzen. Waar zult gij een betrekking zoeken? vroeg Benjamin.
Hij verstaat alles, wil U wel gelooven ...." "Ik geloof, dat er iemand bij mijne deur is," zei Lize. "Dag, buurman! ik kom wel eens weer kijken!" Ze kon niet langer aanhooren, wat de blinde man zei. "Mijne schuld! mijne schuld!" dacht ze aanhoudend. "O, je moest ook eens weten, wie je zoo ongelukkig gemaakt heeft!"
Bernard had Lucie Tadingh aan zijn rechterhand en Lize Schot aan zijn linker. Mimi zat aan een andere tafel, hij kon haar zien zitten, half van terzij.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek