Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Waarom heb je zoo lang met zulke groote oogen in het gas gekeken?" "Ach, malle meid!" "Jannie toe!" "Dáár, ben je nou tevreden?" "Nee, ik wil niet gezoend worden, als je geheimen voor me hebt!" "Er is heusch niks!" ... "Ik heb je oogen nog nooit zoo groot gezien." "Je bent dwaas... Kom haak het rokje nou af." Ze geloofde hem niet. Was er iets op het kantoor gebeurd? Een onaangenaamheid.
Ze werd ongerust. "Jannie is er heusch, heusch niets gebeurd... op kantoor?" "Nee snoetje." "Geef me een zoen." Met de handen om zijn hals geslagen, drukte ze zich tegen hem an. Hij boog z'n hoofd wat neer. Vaag voelde ze dat ze hem troosten moest. "Hartje... vrouwtje... snuitje... wijfje"... O, 't was dan toch niets, als hij d'r zóo zoende.
"Prik je niet aan de haarspelden." "Nee, snoetje." Hij vouwde de handen tegen haar achterhoofd, streelde haar zacht en ging zoo kijken in de gasvlam, die in den melkwitten ballon te wuiven stond als een veer. "Jannie wat ben je stil." "Ik ben niet stil, kind. Ik zit te denken." "Waaran denk je?" "An niks." "Ik geloof je niet. Er is iets gebeurd."
Ze wist dat hij er nu was, dat-ie over haar zat, dat de kleine kamer gevuld was van een niet uit te spreken iets, dat zij 't zoo altijd zou willen houen de kamerrust, het witte tafelkleed met de stille ruitjes, het koffieservies, het gasvlammetje en hem in zijn stoel, zoo dicht bij haar, zoo vertrouwelijk dichtbij, met zijn knie tegen haar aan en z'n voorhoofd boven de krant. "Jannie"...
Zúllen we nog 's, zeg? Wat is dat lang geleden!" Else schudde haar hoofd. "Nee, voor mij is nu alles zoo veranderd, m'n positie in de wereld.... Wat zou Jannie wel zeggen, als-tie z'n moeder zoo dwaas zag doen...." maar ze voelde toch even met haar kleinen voet, "of 't glad was," teleurgesteld 'm weer terugtrekkend. "Maar voor míj is 't ook anders," zei Go, zacht en beslist.
Ze lag op haar knieën, hield het haartje tegen het licht. ... "Jannie wat ben je vreemd!... Is er iets gebeurd"... "Nee, nee, nee, kind... Sta nou op." "Is de krant nog niet uit?" "Nee." "Lees dan strakjes verder!... Laat me even zoo zitten." Ze bleef met het blonde, pluimende haar tegen hem aangeleund. Zacht wolde het tegen zijn kin. Hij moest haar toch even zoenen.
Die heeft nogal praktijk; ik heb 'm laatst ook 's bij Jannie gehad.... Dan is hij zoo zacht." "Ja," zei Go peinzend, "hij is heel hartelijk, bij erge dingen. Toen met Hans had ik eigenlijk aan hèm 't meest." "Ja gòd.... maar vertel nu 's, is er nog niemand gepromoveerd?" "Ja, Lize, dat weet je. 'n Mooie dissertatie.
Maar had hij wanneer was het geweest gister-eergisternacht, toen hij wakker werd in de donkere kamer, niet verschrikt geluisterd naar haar ademhalen... haar wangen bevoeld... om te weten dat zij er was... haar wakker gemaakt om met haar te... praten... "Jannie"... Hij schrikte op. "W
"Ja kind"... "Er is weer een haartje gegroeid op je oor"... "Gekke meid"... "Wil ik 't even afknippen?"... Ze vroeg 't zoo kinderlijk-mal, met zoo iets in-gelukkigs in haar stem, dat hij lachend knikte. "Blijf maar zitten... Zit je nagelschaartje in je vest... Nee blijf nou zitten... Ik heb 't al... Jannie wat een dikkert!... 't Lijkt d'r wel een uit je snor... Kijk eens!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek