Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 9 juli 2025


Llanga aarzelde een oogenblik, maar zei toen op beslisten toon, terwijl hij zijn hand op Max' arm legde: "Het is geen aap." "Geen aap?" "Neen, hij heeft gesproken, straks, en van nacht ook." "En wat heeft hij dan wel gezegd?" "Hij heeft Ngora gezegd." "Wat!" riep John Cort, "hetzelfde woord, dat ik op dien nacht ook gehoord heb?" "Ja, ngora", hernam Llanga.

Zonder dat er iets belangrijks voorviel, bereikten wij genoemd eiland. Ik had met leedwezen opgemerkt, dat de tweede stuurman, Peleg Oswald geheeten, een norsch, woest en twistziek man was, en dat, hoewel de kapitein Peters en de eerste stuurman Methusalem Salomon mij steeds met onderscheiding behandelden, hij niet de minste welwillendheid voor mij aan den dag legde.

Een ander verrader van hoogadellijken bloede was Karel van Croy, prins van Chimay, de zoon van den hertog van Aerschot. Chimay had zich door den ijver, welken hij voor het protestantisme aan den dag legde, en tengevolge waarvan hij met zijn vader in oneenigheid leefde, het vertrouwen der patriotten verworven; hij was tot gouverneur van Vlaanderen benoemd.

In drie elegante sprongen legde hij een even groote afstand af, als waarvoor de bruin vier wanhopende sprongen moest doen. Maar de voorsprong van den laatste was te groot geweest. Ik kon hem maar alleen door het geheim-woord bij tijds inhalen.

"Ik wilde u beiden gaarne verzekeren," zeide zij, "dat ik alles inzie, zooals gij dat het liefst zoudt wenschen." Mevrouw Dashwood had haar dadelijk met eenige teedere woorden willen geruststellen; doch Elinor, die werkelijk verlangde, haar zuster's onbevooroordeelde meening te vernemen, legde haar met een dringenden wenk het zwijgen op.

Nu onderzocht hij de wond, legde een nieuw verband en verliet Janboer en de vrouwen in een geheel andere stemming, dan die waarin hij hen bij zijne komst had aangetroffen. Voor een oogenblik zullen wij Janboers woning verlaten, om den schriftuurlikken Berend bij zijn vertrek een eindwegs te vergezellen.

De vogeltjes zongen luid in de hooge boomen, krekeltjes piepten in het gras langs den weg en verder was het stil, heel stil. Zus ging op den houten grond van het prieeltje zitten en begon zacht een wiegeliedje voor de poppen te neuriën. Zachtjes aan werd ze zelve slaperig, legde haar hoofdje op een voetenbankje en dommelde in. Eensklaps hief ze verschrikt haar hoofdje op.

's Nachts gaf hij zijn bevelen, opdat zijn vertrek geheim bleef, steeg met een bediende te paard en zonder oponthoud bereikte hij de tombe, opende die, waarin hij binnenging, legde zich naast haar zijn gelaat bij het hare en kuste het meermalen met vele tranen.

Daar hielden wij met gedroogd vleesch, beschuit en thee een heerlijk maal, een der beste, ik erken het, die ik in mijn leven had bijgewoond. De behoefte, de vrije lucht, de kalmte na de ontsteltenis, alles werkte mede om mijn eetlust op te wekken. Onder het ontbijt legde ik mijn oom de vraag voor, waar wij op dit oogenblik waren. "Dat is, dunkt mij, moeielijk te berekenen."

Beheerscht door 't denkbeeld dat z'n voornaamste werk in rekenen zou bestaan, angstig dat-i niet voldoen zou 't was niet te veronderstellen dat zulke aanzienlyke menschen zich zouden ophouden met makkelyke "sommen" legde hy zichzelf 'n tentamen op, en werd weldra zoo suf, dat-i zich herhaaldelyk betrapte op: zes maal acht is ... drie en 'n kwart, of ... niemendal.

Woord Van De Dag

soepe

Anderen Op Zoek