United States or Comoros ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Dat is een uitstekend werk, moet je weten. Ik heb zelden zooiets moois gelezen." De overblijver ging recht overeind zitten, en keek den student strak aan. "Waarom deed je zoo vreemd van middag?" "Ik had het land, omdat ik voor mijn tentamen gedropen was. Ik dacht niet, dat je er zooveel om gaf, hoe ik je boek vond. Ik vond het bizonder mooi."
Ik weet niet, of ze gelijk heeft, maar hierin kun-je geen raad geven.... Nou, en Coba zal ook wel gauw candidaats doen, al tennist ze veel te veel, om ooit 'n geleerde te worden;.... maar Lou komt er nooit toe, uit angst en zenuwachtigheid. Zoo zielig; ze heeft vreeselijk gehuild op haar eerste tentamen, en nu durft ze niet meer." "Kleine Lou, die moest nu toch niet studeeren, hè?
Hij zag enkele papieren op het dak liggen, en zeker had hij ten minste een gedeelte van het verlorene nog kunnen redden, als hij zijn tentamen niet had gehad om aan te denken. Maar hij meende, dat hij allereerst voor zijn eigen zaken moest zorgen. "Het gaat hier om mijn heele toekomst," dacht hij. Hij trok gauw zijn andere kleeren aan, en liep zoo hard hij kon naar zijn professor.
Als ze met een onderwerp klaar zijn, gaan ze naar hun professoren, en die nemen hun een examen af over het heele onderwerp tegelijk. Zulk een examen wordt "tentamen" genoemd, en 't was juist het laatste en 't moeilijkste, dat de student dien dag doen moest. Zoodra hij gekleed was, en ontbeten had, ging hij aan zijn schrijftafel zitten, om voor het laatst nog zijn boeken eens in te zien.
Het slagen voor haar tentamen lag veraf; ze was zelfs blij, dat Gerard niet mee was gegaan, Gerard, die met z'n gedachten haar altijd doorvorschen wilde, wiens belangstelling en genegenheid ze altijd nader voelde dringen. Ze wilde nu alleen zijn met de zon en de koele lucht; als 'n bloem in 't licht wilde ze zich voelen. Niet denken, niet denken; ze had de laatste maanden zooveel gedacht; ze had zooveel gestreden met zich zelf; met d
Op een morgen, toen de student juist wakker was geworden, lag hij er over te denken, hoe goed hij het toch had. "Alle menschen houden van mij, mijn kameraden en mijn leeraars," zei hij in zichzelf. "En wat gaat het toch prachtig met mijn studie! Vandaag moet ik voor het laatst naar mijn tentamen, en dan ben ik gauw klaar.
Hij was verlegen en bedremmeld, en zag er armoedig uit. 't Was iemand, die verstand van boeken had, maar ook van niets anders. Men zei van hem, dat hij heel geleerd moest zijn, maar hij was zoo bang en verlegen, dat hij nog nooit gewaagd had een tentamen te doen.
Maar dan zal 'k m'n excerpt nog even gaan afmaken; breng 't je vanmiddag." "'t Is toch wezenlijk geen wonder, als ik 'n goed tentamen doe, met zóóveel hulp." "Ga dan alléén wat loopen. Je hebt genoeg prettigs om over te denken. En 't is zoo heerlijk buiten." Het "zwarte pad" was één koele zonnigheid.
Beheerscht door 't denkbeeld dat z'n voornaamste werk in rekenen zou bestaan, angstig dat-i niet voldoen zou 't was niet te veronderstellen dat zulke aanzienlyke menschen zich zouden ophouden met makkelyke "sommen" legde hy zichzelf 'n tentamen op, en werd weldra zoo suf, dat-i zich herhaaldelyk betrapte op: zes maal acht is ... drie en 'n kwart, of ... niemendal.
En toen hij hem voorbij zag loopen met een niet al te vriendelijk knikje, werd hij heel angstig. Hij klopte den student op den arm, en vroeg hem of hij iets had gelezen. "Ik heb tentamen gehad," zei de student, en wilde snel doorloopen. Maar de andere meende, dat hij hem ontwijken wilde, om niet te hoeven zeggen, dat hij niet met zijn boek was ingenomen.
Woord Van De Dag