United States or North Macedonia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Toen hij op die manier een poos was doorgegaan, kreeg hij zoo'n honger, dat hij moest gaan eten. Maar aan tafel ontmoette hij alweer den overblijver. Deze kwam dadelijk naar hem toe, om iets van zijn boek te hooren. "Ik kom vanavond bij je, om er over te praten," zei de student knorrig en stug.

De professor was verstomd over zoo'n onwetendheid, en kon niet anders dan hem laten druipen. Toen de student weer buiten kwam, voelde hij zich diep ongelukkig. "Nu krijg ik mijn betrekking niet," dacht hij, "en dat is de schuld van dien overblijver. Waarom moest hij ook juist vandaag met het handschrift komen! Maar zoo gaat het, als men behulpzaam is."

"Dat is een uitstekend werk, moet je weten. Ik heb zelden zooiets moois gelezen." De overblijver ging recht overeind zitten, en keek den student strak aan. "Waarom deed je zoo vreemd van middag?" "Ik had het land, omdat ik voor mijn tentamen gedropen was. Ik dacht niet, dat je er zooveel om gaf, hoe ik je boek vond. Ik vond het bizonder mooi."

"Ik ben benieuwd, wat hij daar heeft zitten krabbelen," zei hij. "O zoo, "De geschiedenis van de stad Uppsala." Dat klinkt nog zoo gek niet." Nu hield die student meer van Uppsala dan van alle andere plaatsen, en hij verlangde te lezen, wat de overblijver over de stad had geschreven. "Als ik er goed over denk," mompelde hij, "kan ik even goed zijn geschiedenis dadelijk lezen!

Wat moest ze wel van hem denken! Hij voelde een steek in 't hart, en wilde haar gauw naloopen. Maar toen zei een van zijn vrienden: "Het is niet goed met Steenberg, dien overblijver, je weet wel. Hij is vanavond ziek geworden." "'t Is toch niet ernstig?" vroeg de student snel. "'t Was iets aan 't hart. Hij had een leelijken aanval, en het kan ieder oogenblik terugkomen.

De dokter dacht, dat hij een of ander verdriet had. Of hij beter worden kan, hangt er van af, of dat verdriet kan worden weggenomen." Een oogenblik later kwam de student bij den overblijver binnen. Hij lag in bed, heel bleek en zwak, en was nog niet heelemaal hersteld van dien ernstigen aanval. "Ik ben gekomen, om met je over je boek te spreken," zei de student.

Allen dachten, dat hij een "overblijver" zou worden, dat is: een student, die jaar in jaar uit in Uppsala blijft studeeren, maar waar nooit wat van terecht komt. Nu kwam hij zijn kameraad vragen, of hij een boek wou lezen, dat hij geschreven had. 't Was niet gedrukt, maar alleen met de hand geschreven.