Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
Van het spiervleesch gebruiken zij, naar het schijnt, slechts weinig; Burchell vond een pas gedoode Elandantilope, waaraan alleen de inhoud van de lichaamsholte ontbrak, en legde beslag op het overschot van het wild voor eigen gebruik. Naar het schijnt, mag men van het temmen van den Hyenahond goede uitkomsten verwachten.
Een Christelijk mysterie-theater! lachte de dominus. Neen, Nilus, daar zijn we het met elkaâr over eens, dat zal nooit bestaan, niet in der eèuwen loop! Wat ik meen, is dit: kunst mag eigenlijk voor mij niets anders zijn dan kùnst.... En de dominus, op en neêr loopende, met den caupo, in de nauwe Suburra, legde hem uit wat hij meende, dat het theater wel worden mocht in de Toekomst en wat niet.
Hij legde dus het oor tegen een naad van den vloer, waardoor hem, ook van hetgeen er volgde, geen woord ontsnapte. »Zeg, Griet Kals, geloof jij ook niet, dat het een vette vogel is, dien je daar boven in de kooi hebt zitten?" Van Halen werd nu nog opmerkzamer, want dit sloeg blijkbaar op hem zelf. »En wat zoú dat?" vroeg de waardin. »Wat dat zoú?
Nog steeds met hetzelfde gevoel van onrust, dat haar den geheelen dag had bezield, schikte Anna haastig een en ander voor de reis terecht. Met de kleine, vlugge handen opende zij het roode taschje, nam een kussentje en legde dit op de knieën, toen wikkelde zij de voeten behoorlijk in en maakte het zich gemakkelijk. Een zieke dame legde zich terstond te slapen.
"Juist zoo!" antwoordde Taras, dien het pleizier deed, dat het meisje zooveel achting voor de jongens aan den dag legde; en hij dacht bij zich zelf: "Zij is zoo dom niet, als ik gedacht had!". "De jongens kunnen paardrijden!" vervolgde hij. "Zij kunnen de wildste paarden temmen!" "Ja zeker, dat kunnen zij," antwoordde Maroessia glimlachende.
De oude vrouw zag hem duidelijk met haar vèrziende oogen, en ze zag ook, dat hij iets in de handen hield, maar wat dat was, kon ze maar niet begrijpen. Wat hij in de linkerhand had, legde hij op de steenen neer, maar wat hij in de rechterhand had, nam hij meê naar de kooi.
Ouder gewoonte rekenden ze er op, dat de Kenjaoe's diep in de bosschen waren gevlucht. Weldra waren er een veertigtal gepasseerd. Daar zag Kees het hoofd der Sibaoe's, den valschen Senawa. Hij was in druk gesprek met een reusachtigen Dajak, die vlak achter hem liep. »Het geluk is mij gunstig," mompelde Kees. Hij legde aan op Senawa.
Lieve hemel! Wat was dat? Dat was immers, zoo waar, haar Hendrik? Ja, hij was 't, hij legde zijn arm om haar heen en zeide: "Fieken, mijne lieve, kleine Fieken! Kent ge mij niet meer?" O, zeker kende zij hem nog; luidkeels riep zij uit: "Hendrik, Hendrik; jij onder de soldaten?" "Nu," riep Frederik haar toe; "Fieken, gij houdt u goed!
Anna zag verschrikt om zich, stond onderworpen op en legde haar hand op den arm van haar echtgenoot. "Ik zal naar hem toe zenden, naar alles onderzoek doen en je alles laten weten," fluisterde Betsy haar toe.
Van dat oogenblik af had de tramp, met slechts onmerkbaar geopende oogen, alles gadegeslagen. Hij was niet gebonden, en kon dus op een gunstig moment opspringen en zich ijlings uit de voeten maken. Toen men vervolgens den kornel op hem legde, kwam terstond de gedachte bij hem op, om dien insgelijks te bevrijden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek