Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
Jozef legde er zijn maatschappelijken toestand in bloot. Hij was eigenaar en bestuurder van een effektenzaak, die jaarlijks een acht-
Een tijdlang is Brielle door de Engelschen bezet geweest. In 1585 werden voor de hulp, door Leicester verleend, Brielle, Vlissingen en Rammekens aan Engeland verpand, dat er bezetting in legde, welke daar tot 1616 bleef.
Dan legde hij zijn hand in de mijne; en ik voelde hoe de zijne beefde, zij was warm en koud tegelijk. "Dat is het begrafenismaal van onze liefde," zeide hij heel zacht. "Ik antwoordde niet, maar had ook niet den moed, mijn hand terug te trekken. "Ik ben moe," zeide ik eindelijk; "het is laat, we moesten maar gaan slapen." "Rodolphe keek me aan.
Op jeugdigen leeftijd reeds legde hij de plechtige gelofte af, nimmer zijn aangezicht te zullen wasschen, noch zijne haren te kammen; nimmer zijne lompen te zullen afleggen; nimmer op een stoel of bank te gaan zitten; nimmer aan een tafel te eten, noch een mes of vork te gebruiken. Krachtens deze gelofte leefde hij als een hond, op den grond liggende en zijne spijzen opslurpeude.
Een evenwijdig met de eerste loopende morene gaat langs den tegenovergestelden, den linkschen, kant van het dal. De Moboekoe gaat schuimend meer dan 200 meter lager in de steil afdalende kloof, die ze zich tusschen het rotspuin heeft gebaand, waarbij ze de blokken en het puin van de morene aan de oppervlakte van de doorsnede bloot legde.
Zij nam zich de gouden kroon van het hoofd, legde hare sieraden af en hulde zich in een wijd boetekleed. Zoo trad zij voor hare rechters.
Mevrouw Aubain, die de steken van een breiwerk zat te tellen, legde dit naast zich neer, brak den brief open, ontstelde, en zei fluisterend, met een diepen blik: "'t Is een ongeluk... dat ze je berichten. Je neef..." Hij was dood. Er stond verder niets. Félicité viel op een stoel neer, het hoofd tegen het muurbeschot, en sloot de oogleden die ineens rood werden.
Ik wilde er mij tegen verzetten; Mattia wilde ook wat zeggen, maar op strengen toon legde de gendarme ons het stilzwijgen op, en daar ik mij herinnerde wat er met Vitalis te Toulouse was gebeurd, zeide ik tot Mattia, dat wij maar moesten zwijgen en den gendarme volgen. Het gansche dorp liep ons na tot het stadhuis, waar de gevangenen bewaard werden.
"Welnu, neen, hij zal niet sterven!" riep Robrecht met kracht. "Uw afschuwelijk opzet wil ik beletten. Morgen vroeg reeds zal de proost van St-Donaas weten wat hier is beraamd ... en, moest ik zelf tot graaf Karel gaan om hem te waarschuwen, ik zou niet terugtreden voor zulke daad!" Isaac Van Reninghe was opgestaan en legde nu den arm over Robrechts schouder.
Robrecht van Bethune omhelsde zijn teder kind met opgetogen blijdschap, hij hield haar tegen zijn boezem totdat de geestdrift hunner beider harten wat gezonken was, en legde dan zijn helm en zijn ijzeren handschoenen op de knielbank. Door moeite afgemat, trok hij een zetel bij, en liet zich in dezelve neergaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek