Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 mei 2025
De eerste uren zou John Cort waken en hij zag niets verdachts, maar wel meende hij af en toe een klagende stem te hooren, die "Ngora, Ngora!" riep, het woord dat in de negertaal moeder beteekent. Toen ons troepje den volgenden morgen ontwaakt was, verheelden John Cort en Max Huber zich hunne blijdschap niet.
Zwijgend bleven zij staan, hopende, dat het wezentje weer zou gaan spreken en terwijl Llanga zijn gelaat met water bette, opende het eensklaps den mond en stamelde met zwakke stem: "Ngora!... Ngora!" "Te deksel, nu hoor ik het ook!" riep Max Huber.
De twee vrienden bemoeiden er zich niet verder mede en gingen slapen, terwijl Khamis tot middernacht de wacht zou houden. Llanga kon niet slapen. Vol belangstelling nam hij elke beweging van zijn beschermeling waar. Maar wie schetst zijn verrassing, toen het, ongeveer om elf uur, op klagenden toon "Ngora! Ngora!" riep, ngora, zijn moeder!
Het is waar, als Llanga aan zijn blanke vrienden gezegd had: "Hij kan praten, hij heeft een paar malen ngora gezegd", dan zouden zij waarschijnlijk meer belang in het aapje gesteld hebben, maar Llanga zweeg daarover, in twijfel of hij zelf zich niet vergist had. Alleen nam hij zich voor, goed op te letten, of het nog eens gebeurde.
Maar John Cort had daar nog niet veel oogen voor, hij dacht maar steeds aan dat woord "ngora", dat hij in de nachtelijke stilte gehoord had en dus zocht hij in den omtrek rond, of hij soms menschelijke sporen kon vinden, maar te vergeefs. "Ik heb het mij verbeeld", dacht hij, "misschien ben ik een oogenblik ingeslapen en heb het gedroomd." En hij zei er dan ook maar niets van aan zijn makkers.
Vreemd was het, dat Llanga, anders zoo belangstellend in jachtavonturen, heel niet van onder het afdak te voorschijn kwam, maar dit had de volgende reden. Op het geluid van het schot was het jonge aapje uit zijn slaap of zijn bezwijming ontwaakt, het stak zijn armpjes uit, opende den kleinen mond en kreet: "Ngora!.... Ngora!"
Van de mannen verzamelden sommige vruchten tusschen de takken, andere kwamen terug met gevangen wild of met kuipen water, dat zij uit de Rio geschept hadden. Intusschen had Khamis getracht den kleinen Li-Mai in de inlandsche taal aan te spreken, maar het knaapje scheen niets daarvan te begrijpen. Toch had hij op het vlot duidelijk het woord ngora gezegd, wat toch een inlandsch woord was.
Wel wisselden zij onderling, met een schor stemgeluid, eenige vlugge, overstaanbare woorden. Slechts een hoogst enkele maal meende de voorlooper een paar woorden in de Congoleesche taal op te vangen, hetgeen niet zoo onmogelijk was, daar Li-Mai immers ook het woord ngora gebruikt had.
Ditmaal kon Llanga er niet aan twijfelen, het woord was heel duidelijk uitgesproken, met een bizonder ratelende r. Llanga, die het woord Ngora, moeder, natuurlijk goed kende, was zeer ontroerd en verdubbelde zijn zorgen voor het schepseltje, dat door Max Huber zoo minachtend een aap genoemd was.
"Ngora... ngora... Lo-Mai... La-Mai!" riep het negerknaapje, terwijl het dadelijk naar zijn moeder liep, die het liefkoosde. John Cort nam het paar eens goed op. De man was van krachtigen, goed geëvenredigden lichaamsbouw, zijn armen waren iets langer dan bij den mensch, ook zijn handen iets grooter; zijn voeten rustten met den geheelen zool op den grond.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek