Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 oktober 2025
Appelles nam den wenk ter harte, en den volgenden dag had hij de gelaakte lichaamsdeelen iet of wat kleiner gemaakt. Weer kwam de schoenmaker voorbij. "Kijk", dacht hij, "Appelles heeft zijn fout ingezien en verbeterd. Jammer, dat hij nu ook in houding en gebaar niet wat meer de fierheid van eenen krijgsman heeft uitgedrukt." Nu werd het den schilder te kras.
Hoera, hoera, daar zijn we weer; Wij hebben pret gehad: Het weer was goed, de lucht was klaar, En prachtig was de stad. Wij hadden alles graag gekocht, Wat daar te zamen was gezocht; Maar meester zei: »Dat 's al te kras, Zoiets komt niet te pas.« Hoera, hoera, daar zijn we weer, Vol chocolade en koek; Geen onzer heeft, geloof het maar, Een vlek op schort of broek.
Helmond is voor 't uiterlijke kalm. Indien hij niet wat bijzonder bleek had gezien dan zou men zeggen zooals hij rustig te luisteren zit, en nu nog even wacht alvorens te spreken dat hij daar poseeren kon voor de type van een krachtig en helderdenkend man: "Straks Thomas, ben je me haast wat al te nederig en smeekend geweest, maar nu val je weer wat te kras in een anderen toon;" zegt Helmond; en dan met gezag: "En mijn antwoord is: Zoolang Thomas, als je bij mij in betrekking bent, zoolang blijven onze condities onveranderd.
Toen ook nog de stoomfluit zijne schrille tonen de lucht infloot, waren de arme beestjes geheel van streek en vlogen krijschend kris en kras dooreen, 't Was een merkwaardig gezicht zoovele duizenden vogels op die eene berg bijeen. Toen wij van dit schouwspel genoten hadden, gingen allen spoedig in de salons terug om een beetje van de koude te bekomen.
Ik zeg het u: gij zijt zwaar van smerigheid. Mevrouw Doxa was van meening dat hierop moest geantwoord worden. Ze zette hare vuisten in hare heupen en ging te midden van de kamer staan. Men moest zich zoo toch niet laten uitschelden. En dan nog in uw eigen huis! Nee, dat was kras. Johan Doxa keek wanhopig naar zijne vrouw, en beurtelings naar Lieven Lazare.
"Dat was na den Erlkönig pa, en dat stuk....!" "Ja dat is onverstandig kras, ik zeg bepaald onverstandig! Hoor eens lieve nachtegaal, August geeft me volmaakt gelijk dat je je versterken en je gestel niet door overmatige inspanning ondermijnen moet. Niewaar August?" "Zeker Coba, oom heeft me gezegd dat je eergisteren...." "Ja, ik heb August je kippenkuurtje van Dinsdag eens verteld.
Allen, kleinkinderen, kinderen niet het minst, verheugden, zich over den welstand der oude mevrouw, die lang niet altijd een kalm leventje had geleid, en toch nog zoo kras mocht heeten. »Grootmama, heeft u heusch 11 kinderen gehad? Ik kan niet meer dan 7 ooms en tantes vinden en Papa er bij dat is 8. Zijn er van uw kinderen 3 gestorven?«
Ik heb als kunstenaar een krans, een lauwerkrans, bloemen, verdiend, maar ... honger heb ik om den bliksem nog niet! Dat was misschien iets te kras gezegd, meneer, maar ad-rem was 't wel! En in zoo'n oogenblik ben je jezelf niet heelemaal meester, dát voelt u! Nu, en toen? ik had werkelijk veel moeite, om ernstig te blijven; Holtsman zag het en zei kalmer: O, geneer u niet!
Dat was beleediging op beleediging stapelen; het werd Jo te kras, en een woest gebaar makende, verdween ze, zonder een woord te spreken. Ze vloog de trappen op en verschrikte de zieken, door de kamer binnen te stormen en heftig uit te roepen: "O, laat er toch gauw iemand naar beneden gaan; John Brooke doet zoo onmogelijk en Meta laat het toe."
"Gij hebt uitstekend gehandeld, sir!" verklaarde de lord. "Met zulke schurken kan men niet te kras optreden. Zij zijn bang, en zullen zich wel wachten zich aan de gevangenen te vergrijpen. Wat denkt gij, dat zij nu beginnen zullen?" "Hum!" antwoordde de gevraagde. "De zon is reeds aan het ondergaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek