United States or Vatican City ? Vote for the TOP Country of the Week !
En mijn moeder, die over de negentig was, nam van den eenen bak na den anderen de room af. Zij was kras, de oude vrouw; maar ik kon toch wel merken hoe zwaar het haar viel de bakken te tillen. Ik wist niet of ze mij gezien had;. maar na een poos sprak ze mij aan met een wonderlijk scherpe stem. "Dus is het je gegaan, zooals ik wou," zei ze.
Maar als iemand bij kris en kras zweert, dat zijn wettige echtgenoote, wier bezit hij met velen deelt, nog kuischer is dan Penelope , en zichzelf nog meer behaagt, omdat hij in zulk een gelukkige dwaling verkeert, dan gaat hij bij niemand voor krankzinnig door, omdat men ziet, dat dit bij echtgenooten vrij algemeen voorkomt.
"Zal ze bij hem blijven?" vroeg de jonge man zich den geheelen avond af, terwijl hij zich dat vraagteeken als een dolk in zijn hart boorde. "Die arme Maurice!" zeide Musette van haar kant tot zichzelf; "hij vindt dat een beetje kras. Maar ach, de jeugd moet opgevoed worden."
Marling moet er zelf om lachen, en met welgevallen rust zijn oog op de frissche, veerkrachtige gestalte en het aanvallig en schrander gelaat van deze dochter der wildernis. »En hoe maakt het de oude Dirk Kloppers?" vraagt hij op den ouden, hartelijken toon. »Uitstekend," zegt ze; »hij is nog even kras als jaren geleden, en Grootmoeder maakt het ook nog goed.
Toen hij daarop zijn kantoor had gesloten en door de Warmoesstraat ging naar Kras, waar hij eten wou, liep hij zich eerst koppig op te dringen, dat hij groot gelijk had gehad met dat standje, mopperend in zich zelf, dat 't ook zoo vervelend was, dat je nooit 's iets overlaten kon, dat je om alles denken moest en dat al die bedienden ook zulke stomme lummels waren, en zoo onverschillig, niets geen hart voor de zaken!
Gelukkig was deze eisch den Hollanders wel wat al te kras, hoewel toch "door verblint verstant der Hollandern Maleyo offte de fortresse op Ternate gelegen, Orangie, voor des Admiraels rantsoen werde geoffreert en gebooden". Op deze voorwaarde wilde Esquivel Van Caerden echter niet vrijlaten; "tot grote ontlastinge van degene die sulx hadden gepresenteert" , zegt de briefschrijver er bij.
Al etend verhaalt hij, hoe hij den zieken heer naar ’t Amstel-Hôtel moest rijden en een gulden fooi heeft gekregen, en lachend vertelt hij van het aangeschoten jongmensch. „Zie je, Mijn, hij had een flink stuk in zijn kraag, want toen ik bij Kras voor de deur stilhield, was hij ingedut. Ik maakte hem wakker en zei: „We bennen er, meneer!” Maar ’k moest hem schudden, zoo lekker was hij ingedommeld. Hij keek me aan met een paar lodderige oogen en zei: „Goeie morgen! Ik heb ’n verduivelden dorst!
Wie dit vermoeden te liefdeloos vindt, mag veronderstellen dat de man, ook zonder de minste fout in de richting van z'n oogen, ten-laatste bezweken is aan deze of gene ziekte die Gods macht te-boven ging. Aan ouderdom, by-voorbeeld. Want dat gebeurt soms. Hoe dit zy, by de gelegenheid die we hier behandelen, hield de man zich kras.
"Met uw verlof, meneer, dat is wat kras gezegd ; ik dacht nogal, dat ik..." "Neem deze stukken en breng die naar den ontvanger van de registratie, dadelijk." Brommend keert Janus zich om, neemt zijn rosachtig schemerend hoofddeksel in de hand en vraagt bij de deur staande: "Nog iets van uw orders, meneer?" "Dank je."
Toen evenwel bleek, dat de Duitsers bij ontdekking niet alleen de heer des huizes fusilleerden, maar ook zijn huis of boerderij verwoestten, zijn er een paar boeren geweest die zelden: "Dat wordt me te kras; zoek een andere plaats voor die Engelsman."
Woord Van De Dag