Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 oktober 2025
De Roodhuiden hebben daar naar mijn karabijn gezocht. Toen was ik bang, dat zij u zouden vinden, maar zij kwamen zonder u terug, en mijn karabijn was verdwenen: daaruit begreep ik alles. Ik heb mij zoo zeker gevoeld, dat gij ons niet aan ons lot zoudt overlaten, dat ik den Grooten Wolf nog met den dood heb durven dreigen." "Dat is kras! Dat is veel gedurfd!" "Och, beste Frank!
Dit leek me een beetje te kras, hij een arme Turk, die in deze dure tijden nog wou tracteeren. "Amman, effendi, dit is mijn plicht om u te danken voor uwe gastvrijheid." Maar de groote oogen, die mijn gastheer opzette en de toon, waarop hij me toevoegde: "Bou haïp effendi," het is schande, deden mij zijn aanbod maar aannemen.
Hij leide de laatste hand aan het haar, om vervolgens tot het voorhoofd over te gaan; want hij behoort niet tot die losbollen van schilders, die voor zij nog eens geteld hebben hoeveel rimpels gij in uwe tronie hebt, maar aanstonds zes, zeven groote strepen neerzetten, kris, kras, heb ik jou daar! en u langzamerhand als uit een mist in het leven roepen.
Hewel! kerel! vervolgde zijn neef, ge kunt het schikken volgens uw best oordeel, maar morgen avond er mag zijn wat wil morgen blijft Oomken thuis. Da's kras genoeg, knikte Mijnheer du Bessy, de krabbing van zijne droge keel in een geutje thee neerzwelgend. Ja.... en ik vind kras ook, dat Oomken daarom zoo verwonderd kijkt.
Wat een Javaan scheelt, komt men bezwaarlijk te weten; hij klaagt zelden en zegt alleen wanneer hij zich niet wel gevoelt "Sakit!" Zóó had ook Sariman gedaan. In 't begin van den avond had hij gezegd "Sakit!" en tegen 't vallen van den nacht "Sakit kras!" Meer niet.
"Neen, Jannetje, dat is heelemaal niet zeker, en die is ook nog heel kras. En ik mag toch niet loopen wachten en verlangen naar zijn dood!" "Wat wou je dan?" vroeg zij heel effen. "Ik zal wel moeten uitkijken.... ik zal als er eens een andere plaats is.... ik wou wel niet graag van Loosdrecht weg, zie je.... maar ik kan...." En Gerrit bleef steken.
De mantel en de wapenrok zijn met meesterhand bewerkt; de symbolische versiering van dezen laatsten is waarschijnlijk aan het heldendicht van Virgilius ontleend. Opmerkelijk vanwege hun kras realisme, zijn de beelden van Titus en zijne dochter Julia.
't Dienstmeisje stoorde hen met een boodschap van den advokaat Kruse, of de jonge Mijnheer Lövdahl wel dadelijk even bij hem wilde komen. De professor kromp ineen; maar Clara antwoordde: "Zeg, dat Mijnheer pas is thuis gekomen en te moe is van de reis, om van avond nog uit te gaan. 't Is toch ook wel wat kras om je dadelijk te laten halen."
De violen hielden met een fiksche kras op, en de harpspeelster hief, met een eenigszins schorre stem, en juist voor de drieëntwintigste maal op dien gedenkwaardigen morgen, het toen even zoo min als nu nieuwe, maar altijd slepende Fleu ve du Ta ge! aan.
't Was een bruiloftspartij, daar mocht je niet te laat komen. De haast verwarde zijn denken; hij kon niet, als anders, de anderhalf uur, die hij nog voor zich had, netjes verdeelen: zóó lang nog hier bij Kras, zooveel tijd voor scheren, zooveel voor kleeden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek