Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 1 juli 2025


De kinderen groeiden op en du Bessy werd oud; du Bessy woonde nu zeer, zeer alleen, voelde 't zoo smartelijk, hunkerde naar dat kleine jongetje en dat broze meisje. Ha! Ha! du Bessy weende nog af en toe een beetje .... Verlat stierf. Verder mijmerde Oomken niet. De rest was een vage veeg in den verstreken tijd.

Ook de zwager Dovid Prins, die alleen door rook bevangen was, werd naar het gasthuis vervoerd, doch hij heeft dit waarschijnlijk reeds weder verlaten. Het mocht evenwel niet gelukken een jongetje en een meisje uit de alkoof beneden te redden. De verkoolde lijkjes werden onder de puinhoopen gevonden. Bij de poging tot redding kregen nog verscheiden personen lichte kwetsuren.

Macharis werd door vier dienaren bewaakt, en moest tegen Helias kampen. Macharis was angstig, toen hij 't strijdperk binnen-reed, ziende den edelen jongeling Helias, krachtig in zijn harnas. Hij wilde het niet laten blijken, hoe bevreesd hij was, en daarom riep hij spottend: "Meent gij tegen mij te kunnen strijden, jongetje? Ik zal u laten zien, hoe sterk ik ben."

Zijn lijfje werkte zich op de bank naast Mathilde hij zat op zijn éene been, hij leî zijn vuile handtje tegen Mathildes wang: Lieve moeder ... moeder-lief ... Dag jongetje, dag, ventje, heb-je goed gespeeld?

Ze was daar 'n jaar geleden gekomen, en had verzocht haar broertje binnentelaten, die zeker naar haar vragen zou. Maar 't jongetje mocht niet binnen... ik heb al gezegd waarom." Had zy altyd 'r "vragen" gekend? Zeker wèl! Dat spreekt vanzelf. Laat Wouter voortgaan. "Hy was heel verdrietig omdat-i z'n zusje niet zou weerzien, en vond nu dat het sterven eigenlyk niet de moeite waard was geweest.

Laten we eens vechten bij al die kransen en het rouwkleed." "Ik wil de rust van dezen doode koopen tegen welken prijs u wilt," zei Gösta; "neem alles wat ik heb, neem mijn leven!" "Dat zijn groote woorden, jongetje!" "U kunt 't immers probeeren." "Nu maak je dan van kant." "Dat wil ik graag doen; maar eerst moet deze kist ongedeerd in 't graf staan." En hierbij bleef het.

Ik althans twijfelde er geheel niet aan; ik was nog niet vergeten wat er den vorigen dag met me geschied was. Toen ik thuis kwam, vertelde ik vader en moeder wat er dien dag op school gebeurd was. "Zoo," zei vader, "dat jongetje zal het ver brengen!" "Jawel, vader, maar er zijn er twee!" "Dat weet ik wel, maar ik bedoel nu dien Jacques, je vriend, weet je!"

Het oudste jongetje och hoe was nu zijn naam ook weer een mooi jongetje met zwart krulhaar, dat niks anders als Fransch kon, vond zijn papa want timmermansjongetjes zeggen daar ook papa hij vond zijn papa veel mooier als soldaat; en als die papa van het exerceeren thuis kwam, dan mocht hij wel eens met de sabel spelen, maar die niet uit de schee trekken, want dan zou ie zich snijen.

Deze ontboezeming vloeide over de lippen der schoone Hersilia, die met haar zonnescherm onzen ridder aantikte, en hem vry gevoelig terugriep in de werkelykheid. Hy schrikte, en nam 't ding werktuigelyk aan... Schuif 't op, jongen! Druk op de veer... daar, daar, de veer in 't stokje! Versta je me niet? Wat 'n onhandig jongetje, Pompile!

Hy heeft de wegen van den Heer verlaten: nu is hy arm, en woont op een klein kamertje ... ziedaar de gevolgen van onzedelykheid en slecht gedrag! Hy heeft verkeerde artikels in de Indépendance geschreven en de Aglaia laten vallen. Zoo gaat het, als men wys is in zyn eigen oogen. Hy weet nu niet eens hoe laat het is, en zyn jongetje heeft maar een half broekjen aan.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek