Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 21 juni 2025


Helias nu antwoordde: "Verrader, ik ben blijde u hier te zien, ik zal op u de eer mijner moeder wreken." Ze reden op elkander in. Door het geweld van den stoot, stortte Macharis ter aarde. Hij stond weder op. "Ik zal u laten gevoelen, hoe krachtig mijn arm is." Helias riep: "Welaan! rijd maar wakker toe."

Hij toonde hun de ketens, en de trotsche vogelen schaarden zich in een rij, om elk zijne keten te ontvangen. Helias hing ze een keten om, voor den laatsten zwaan echter bleef er geene meer over. Oriant en Beatrijs liepen hunne vijf kinderen tegemoet, vier zonen en eene dochter, en waren met hen blijde. De arme zesde zwaan was zeer bedroefd, en van smart wilde hij zichzelven de veeren uittrekken.

Oriant vroeg hem: "Wien zoekt gij hier?" "Ik zoek Macharis, heer." Men wees hem den ridder, en Helias ging tot hem, en sloeg hem met de vuist recht in het gelaat. "Gij, valsche verrader, ik daag u uit, om met mij te strijden." De koning, Oriant, stond op van zijn troon, en riep tot Helias, den jongeling: "Hoe durft gij, vermetele, Macharis in mijne tegenwoordigheid te slaan?"

Helias keerde zich weder tot den keizer, hem groetende, en de keizer, Otto de Eerste van Almanien, herstelde de hertogin in haar eer, en gaf haar heur land terug. Ze dankte hem vriendelijk. "Dan geef ik mijne dochter en mijn land aan hem, die 't eerlijk heeft gewonnen."

Eenige jaren later kwam de jager van Matabrune Savari heette hij in 't bosch, en hij vond daar zeven kinderen spelen onder eenen boom. Hij groette hen vriendelijk, doch de kinderen, die behalve den kluizenaar, nooit een mensch hadden gezien, liepen angstig weg. De jager Savari was nieuwsgierig, waar wel de kinderen tehuis behoorden, hij volgde hen, en trad in de woning van Helias, den kluizenaar.

Na deze woorden sloeg de graaf den ridder, Helias, het zwaard uit de handen. Deze echter sprong van zijn paard, greep den graaf van Frankenburg vast, sleurde hem ter aarde, brak zijn schild, en ontwrong hem zijn zwaard. De graaf van Frankenburg smeekte om genade. Helias sloeg hem 't hoofd af.

De roman van den Ridder met den Zwaan is eene poging om de eigenlijke geschiedenis van den Zwaanridder HELIAS te verbinden met die van GODFRIED VAN BOUILLON. De onbeduidende fragmenten, die wij van de Dietsche bewerking over hebben, verplaatsen ons naar een schitterende wapenschouwing over GODFRIED'S vazallen, die indruk moest maken op de toehoorders als op den Sarraceenschen koning CORNUBRANT, die haar vermomd bijwoont.

De koning, Oriant, beval, dat men van de beide bekers weder eene keten zou maken, zooals die was geweest, en toen dit was geschied, hing hem Helias de keten om den hals, en tezamen baden ze tot God. Toen kreeg de zwaan zijn menschelijke gestalte weder, en men noemde hem Esmeri, en hij was een schoon jongeling.

Ik wil mij wreken op den valschen ridder Macharis, die mijne onschuldige moeder beticht." "Macharis " antwoordde een der wachters, "is in de zaal en klaagt Beatrijs aan. Ons echter schijnt het toe, dat het valschelijk is, want de koningin Beatrijs is goed." Helias omhelsde hem uit dankbaarheid voor deze woorden, en de knecht leidde hem in de zaal, tot voor 's konings troon.

Ze vonden hier echter niet zeven kinderen, maar slechts zes, daar de kluizenaar met het kind, dat hij 't meest liefhad, met Helias, in 't naast-bij gelegen dorp was gaan bidden. De zes kinderen kreten bij het zien der woeste mannen. "Wees niet bang, lieve kinderen," zeide de jager Savari, "we zijn niet hier gekomen, om u kwaad te doen. Ge behoeft niet te schreien."

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek