Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Deze ging open, en een klein meisje, veel jonger dan het jongetje, kwam binnenhuppelen, en hare armen om zijn hals slaand en hem herhaaldelijk kussend, noemde zij hem haar "lieve, lieve broertje." "Ik kom om je naar huis te halen, lieve broertje!" zei het kind, in hare kleine handjes klappend, en zich vooroverbuigend om te lachen, "om je mee naar huis te nemen, naar huis, naar huis!"
Tegenover dit zonderlinge protest van de gehurkte groep voelden wij ons genoodzaakt terug te keeren. Het is dwaas, op te merken, hoe zelfs het kleinste turksche jongetje dadelijk tusschenbeide komt, als er iemand onwillens te dicht in de buurt van vrouwen komt.
En ik heb het bijgewoond, hoe kinderen medelijden hadden met dat arme jongetje, dat zoo strijden moest om eigen kwaad te overwinnen en er telkens weer in verviel, en dat nu hun vader was.
De barones was blijkbaar misnoegd over zijn ondankbaarheid, dat kon Rozeke heel goed uit den toon van haar schrijven opmaken; en reeds was Rozeke koortsachtig bezig aan een smeekenden brief naar Alfons, opdat hij toch om Godswil nog een tijdje blijven zou, toen zij eensklaps een jongetje van 't telegraaf kantoor met een rijwiel 't erf zag opgereden komen.
Toen kwam ginds verre, heel aan het uiteinde der straat, nog iets eigenaardigs aan: Een jongetje, dat met een vlaggetje zwaaide, en, achter het jongetje, een hooge kar, getrokken door een paard, en waaruit wild gezang scheen op te stijgen. Terstond werden de menschen in het dorpje weer schuw en stil. Elkeen haastte zich naar huis terug en bleef daar angstig-roerloos van op zijn drempel kijken.
't Was 'n aardig jongetje en we begonnen te praten met 'm. En toen hij vertelde, wat hij allemaal van z'n leven verwachtte, en wat hij voor iedereen wilde doen, toen merkte ik, dat ik glimlachte, onwilkeurig, omdat ik 't niet geloofde. Er is heel veel, dat 'k niet meer geloof." Zij liepen zwijgend den weg terug.
Ik geloof, dat hij een eenig kind heeft, een jongetje van ongeveer zes of zeven jaar. Dat kind moesten we in onze handen zien te krijgen. Dan zou in elk geval Heer Gijsbrechts leven gespaard zijn." "Dat is een goed plan, Fulco!" riep Bertha uit. "Zoo moest het kunnen! Wat zou ik blij wezen!" "'t Zou een handige zet zijn," meende de Jonker. "Die Fulco weet, geloof ik, overal raad op.
De juffrouw zette de kleintjes twee aan twee op eene bank, en liep de klasse eens door, om een praatje met hen te maken. Weldra kwam ze ook bij Dik, die haar, hoe meer zij naderde, met des te grooter medelijden beschouwde. "Wel, jongetje, hoe heet jij?" vroeg ze op korten, doch niet onvriendelijken toon. "Dik." "Dik? Ja, mannetje, dat ben je, maar ik vraag, hoe je heet."
Daar op eens zagen ze den kleinen jongen op het gras liggen. Wel verbazend! hoe kwam dat kind daar? De mevrouw van het kasteel viel dadelijk op de knieën bij Gustaaf neer. "Arm ventje," zei ze, "hij slaapt!" "'t Lijkt wel een jongetje van rijke menschen," zei de heer, "maar 't is, of hij uit een geheel ander land is, zie, hij is anders gekleed dan de kinderen hier."
Nu is het Robinetta, niemand anders dan Robinetta, alleen Robinetta. Hij omvatte haar arm en drukte er zijn hoofdje tegen. 'Mal jongetje! zeide zij en lachte. 'Ik zal je het boekje laten vinden, ik weet waar het is. 'Maar dan moet ik den sleutel gaan halen, en die is ver weg. 'Neen, neen dat behoeft niet. Ik vind het zonder sleutel, morgen, morgen, ik beloof het je.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek