Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 mei 2025
Zoo komt men te Haarlem met lichtende lantaarns. De rit heeft over de twee uren geduurd. "De klokken schelen!" zegt Gerrit. Men overtuigt hem van het tegendeel met een horloge. "Dat heeft te hard geloopen om de paarden bij te houen!"
'k Zag ze in 't bosch, een zomermorgen, Bloeie' op hals en schouderblond; 't Maagdlijk hart had duizend zorgen, Toen, wat ieder bleef verborgen, 't Oog van den geliefde vond. Wonder, wonder om te aanschouwen Lichaamsblank in 't witte kleed, "Schooner" dacht ik toen zijn vrouwen "En wat zij verborgen houen "Dan welk wereldsch schoon ik weet."
"Whên hem doar uit de voar gehoald, achter ne greute sleeper mee 'n woale-scheep dat diepe geload was en dat hem noar boven gemeulend hèt. Hij es al leulijk aan 't bedirven. Wilt g'hem hier hên of moên w'hem ginter houên? Hij ligt in den stal van 't gemientenhuis." "Houdt hem ginter, houdt hem ginter, 'k zal direkt de kiste loate moaken," antwoordde zij dof. "En moet g'hem nie mier zien?"
"Wie spelevaren wil door 't schoone korenland, Door 't tarwrijk Westland heen, moet deze baan ook houen, Vanwaar hij langs een vliet ziet roggenakkers bouwen, En vaers en koeien treên ten knieën toe in 't gras, Daar eertijds voor het vee geen groene pijl en was. Daar de nature mist, daar helpen 's menschen handen, Dat hier nu weiden zijn, dat waren schrale zanden. Men voert hier geesten weg",
Haast was ze ingedut. Ze schrikte op door Riek, die snurkte. Het was niet om uit te houen van de warmte. Zachtjes schoof ze het raam op heel klein kiertje, ademde de scherpe avondlucht, keek met droge oogen naar de omtrekken der bladerlooze boomen, naar de donkere wolken, die voorbij de maan dreven. De maan was geheel bedekt, begon zich los te werken uit de sponzen van zwart.
Haar betrokken, bleek gezicht met triestig-doffe oogen verwrong zich als onder een pijnsteek en zij antwoordde, vol aarzeling en twijfel: "Och Hiere, 'k en weet ik zelve niet; wa peist-e gij?" "Ik zou d'r eirdappels planten," antwoordde hij kortaf. "Veur de suikerijen geven z' ou wat dat ze willen en d'eirdappels houên altijd uldere prijs."
Hij was blijkbaar smoordronken, en Alfons, die reeds een uur of drie met stijgend ongeduld op hem had liggen wachten, sprong woedend uit bed, rukte 't raampje open en schreeuwde naar buiten: "Vaprijs! nondedzju! Wilt ou smoel houën, zatlap!" "'K voage mijn broek an ou! Vivat den b'ron!" brulde Vaprijskens heesche dronkemansstem.
Anna speelde slecht whist tot wanhoop van Suzette; o, dat kind vergat zelfs de grootste troeven! en Dolf riep zijne vrouw: Amélie val eens in, tenminste als Quaerts niet wil. Je geeft je dochter wel niet veel toe, maar het is toch nog een ziertje beter! Ik zal liever mevrouw Van Even gezelschap hoûen, sprak Quaerts.
Nou, toen deê ik 't dan niet, maar 's middags werd meneer erger, hij had zoo'n pijn, dat ie 't niet uit kon houden. Och God, en hij huilde zoo! Ik ben naar den dokter gegaan, die is dadelijk gekomen, hij zeî, dat 't weêr de rhematiek was, dat meneer maar veel rust moest hoûen. 's Avonds woû ik meneer wrijven, maar dat kon ie onmogelijk velen en hij gilde het uit van de pijn.
Heel graag: tot morgen. Hij gaf haar een hand, en zij sloeg op een kleinen zilveren gong, om hem uit te laten. Even bleef hij haar nog aanzien, met een glimlach in zijn baard. Je bent een rare meid, en toch ... toch hoûen we van je! herhaalde hij, alsof hij zich, voor zichzelven, wilde verontschuldigen om die sympathie.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek