Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 mei 2025
Weer schel-de z'n stem in 'n spottend hù! weer trok-ie 'n gezicht dat-ie zich niet voor de mal liet houen: "godvergeefme de zonde wat ken jij met 'n glad smoel staan liege!" Eleazar lachte hardop en Jan, denkend dat Eli 't niet langer kon houen, schaterde mee. De zakdoek op 't ijs stuipte in schudding. De bliek was nog niet dood.
Ik was maar 'ereis nieuwsgierig hoe hij zich houen zou; maar ik mot zeggen, hij was niet bang ook, in dat geval!" en bij deze loftuiting voegde hij een vleiend knikje.
Onwaardige dienaars van de Groote Godin en hij had ze geherbergd, dacht hij nu toch, uit een godsdienstig gevoel: hij kon priesters, zelfs onwaardige, toch niet laten omkomen van ellende en honger. Hoûen jullie je bek, daar in dien hoek?? donderde hij hun toe, boos. Anders gaan jullie allemaal de deur uit!
Twaalfuur gaf-ie cadeau. "Hier ma heb u ook één sardine en 'n half broodje dan houen we voor zes uur één kadetje met z'n drieën en 'n schijf worst over. Eenig! Eenig!" "Als je nog één keer dat hátelijk woord zegt," driftigde ma, onuitsprekelijk ongelukkig. "Maar ma-lief".... "Hou je mond".... "Maar ma".... "Ga de kamer uit!" , dreigde ma, zooals ze thuis dee. Dat bezorgde meneer 'n stuip-lach.
E wel, een zwarte, vette vent was het, maar die huis wist te houen; ze gaven hier zooveel om een mensch als om een makreel: gekopt had hij ze bij honderden.... Hij zelve had voor de bewezen diensten een witte merie van den Sultan ontvangen.... de hoogste onderscheiding, maar liever had hij de eeresabel gekregen, die kon je meênemen en die kostte niets aan vreten.... En, vertelde de admiraal, en het kaasbolletje bovenop zijn ronden Vlaamschen kop deed hem gelijken aan een boer op zijn Zondags.... alles goed en wel.... zoodra hij zijn paspoort los kon krijgen, ging hij gauw naar Antwerpen terug, hij had er den buik van vol, hij verlangde naar zijn huis, naar zijn vrouw....
Daar moog' Hymen intocht houên Bij den glans Der feestflambouwen, Bij muziek en zang en dans, Bij het rustloos gaan en komen Van een maskeradestoet, Bont en grillig als de droomen Van een dichterlijk gemoed!
Toonloos sprak-ie dezelfde woorden die-ie dien avond in de sneeuw tot Juda gezegd had 't leek 'm zoo simpel, zoo kláár, zoo 't éénige om je an vast te houen. "De Messias! De Messias!", zei Druif, hartstochtlijk-verwoed pratend: "wat doe jij met zulke namen in je mond, aap, kwajongen, freche vlegel!"
"Nee," knikte de schoenmaker en plomper: "'t Helpt geen verdomnis. 't Is monnikewerk. We houen 't de heele nacht, de heele nacht. En morrege zakt 't van zellef".... Het was geheel duister geworden. Voorzichtig schuiflend liep-ie de plaats op. Bij tante Reggie was nog geen licht. Goddank. Alles naar bed. Geen teleurstelling. Geen belabberde uitlegging.
Ze waren echter zeldzaam die oogenblikken van waardeering en slechts een kleine vergoeding voor de vele teleurstellingen, die hij in den vorm van: „Meneer is niet thuis” of: „We houën hier niet van comedie”, herhaaldelijk ondervond. Toch kon hij tevreden zijn, want ’t aantal genomen plaatsen was vrij aanzienlijk geworden, en de eerste rangen waren zoo goed als uitverkocht.
"Brui naar de pomp," zeide Andries, wrevelig: "heeft die sloerie je omgepraat: 't is er ook een lievertje naar! En hoe wil je, dat ik zulk een boodschap an de maats overbreng? Zij zullen het immers niet 'elooven. En wat koers zel je dan verder houen? Of ben je een stille verklikker 'eworden."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek