United States or China ? Vote for the TOP Country of the Week !


Is de vinder een gevangene, dan bezorgt hij het briefje aan zijn bestemming; is 't een oppasser of een stille verklikker onder de gevangenen, dan wordt het briefje naar het bureau der gevangenis gebracht en aan de politie overgeleverd. Ditmaal kwam de postillon aan zijn adres, hoewel degeen voor wien het briefje was bestemd, op dien oogenblik buiten toegang zat.

Dit alles werd op een nederigen, fieren, hopeloozen en overtuigden toon gezegd, die dezen zonderlingen, eerlijken man eene ongewone en vreemde soort van verhevenheid verleende. "Wij zullen zien," zei Madeleine. En hij reikte hem de hand. Javert trad achteruit en zeide op schuwen toon: "Vergeving, mijnheer de maire, dat mag niet zijn. Een maire geeft de hand niet aan een verklikker."

"Ha! de kleinen zijn dan toch tot iets goed! 't Is zeer gelukkig. Ik ga! Vertrouw intusschen de kleinen en wantrouw de grooten...." Hij richtte het hoofd op en voegde er op gesmoorden toon bij, terwijl hij op den man der Billettes-straat wees: "Ziet ge dien groote?" "Nu?" "'t Is een stille verklikker." "Zijt ge er zeker van?"

"En welke reden noopt u tot dat besluit?" "Hoor toe: ik begin te vreezen, dat het een afgesproken werk is ... dat mij hier een strik wordt gespannen ... dat men mij met opzet hierheen gebracht heeft. Die Heynsz ... o, 't is afschuwelijk...! Hij is een verklikker: een geheime dienaar der Justitie." "Dat wist ik," zeide ik, "maar ik wilde u door de mededeeling daarvan geene ongerustheid baren."

Noah Claypole, door de kroon begenadigd, omdat hij als getuige tegen Fagin was toegelaten, vond zijn vak toch niet zoo veilig als hij wel wenschte en zocht eenigen tijd naar een bestaan, dat niet te veel werk meebracht. Na eenige beraadslaging koos hij het beroep van stillen verklikker, in welk vak hij zich een aardig bestaan weet te verzekeren.

Hij was een doorbrenger, die de rol van verklikker speelde. C., onder keizer Julianus stadhouder van Pannonia. Van hem bestaat nog een beknopt en zaakrijk werkje de Caesaribus, dat tot op Constantius loopt. Hij was in 121 na C. te Rome geboren, had eene zeer zorgvuldige opvoeding genoten en kwam in 161 aan de regeering, waarop hij zijn jongeren broeder L. Aurelius Verus tot mederegent aannam.

Het leerdicht werd door de Rom. steeds met voorliefde beoefend. Hij was consul in 61 n. C. Vervolgens speelde hij bij Nero de rol van verklikker. Epulones. Vóór 196 was de zorg voor de maaltijden, waarmede sommige godsdienstige feesten behoorden gepaard te gaan, aan de pontifices opgedragen.

Wou die hun de les lezen? Zoo'n stillen verklikker konden ze in hun klooster wel missen. 't Werd voor Luther raadzaam dat hij heenging. Zijn vertrek uit het klooster geleek veel op een vlucht. Te Bologna werd hij ernstig ziek. Sommigen zeggen door vergif, hem in het klooster toegediend; anderen meenen dat de matige monnik, zoo gewend aan zijn soberen kost, er het eten niet heeft kunnen verdragen.

Aan die kamer gekomen, draaide Javert den sleutel om, opende de deur met de voorzichtigheid van een ziekenoppasser, of van een stillen verklikker en trad binnen. Eigenlijk trad hij niet binnen; hij bleef in de halfgeopende deur staan, met den hoed op 't hoofd, de linkerhand in zijn jas, die tot aan de kin dichtgeknoopt was.

Indien gij werkelijk een zoo knap verklikker waart als gij voorgeeft te zijn, zoudt gij mij terugbezorgd hebben hetgeen Zwarte Piet mij ontstolen heeft, of mij althans aanwijzing daarvan gedaan hebben." Ik sloeg de handen in elkander. "Heynsz een verklikker!" dacht ik. "Hadt UEd. daar ooit gedachten op gehad, Mijnheer Huyck?" "Zoo eenigszins," antwoordde ik glimlachende: "en hoe liep dit af?"