dronkemansstem

Bijgewerkt: 11 juni 2025

Hij was blijkbaar smoordronken, en Alfons, die reeds een uur of drie met stijgend ongeduld op hem had liggen wachten, sprong woedend uit bed, rukte 't raampje open en schreeuwde naar buiten: "Vaprijs! nondedzju! Wilt ou smoel houën, zatlap!" "'K voage mijn broek an ou! Vivat den b'ron!" brulde Vaprijskens heesche dronkemansstem.

Cyriël Buysse - Het leven van Rozeke van Dalen, deel 1

Hij sloeg de slippen van zijn pelsjas op zij, stak de handen in de zakken van zijn grijze broek en bleef aan den ingang staan. Hoewel hij in het licht stond en ik in het donker, trilde ik toch van angst, dat hij mij zien kon, deed mijn best geen gedruisch te maken en ging verder. Werda? riep Guskoff me met een volslagen dronkemansstem toe.

graf Leo Tolstoy - Kaukasische vertellingen: Eene overvalling; Een houtkapping in het bosch; Een: ontmoeting te velde met een moskousch kameraad