Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juli 2025
Daar berooft hij de eerzame Geertrui Claassens, die in de eerste dertig jaren geen vrijer heeft willen hebben, en in de laatste drie kruisjes geen vrijer heeft kunnen hebben, zoo maar op eens van haar nachtrust." "Spot maar niet," antwoordde Geertrui: "het is waarachtig geen ding om mee te spotten: hoor eens, Bouke! Het heugt je nog, toen Mevrouw zaliger nog leefde...."
"Juffrouw Mietje, nog niet een roomsoesje?" vroeg mijn tante "Jij ook niet, Koosje? Wel kind! wat heb ik je in lang niet reis hier gezien. Het heugt me nog dat je met Pieter speelde. Ja, kleine kinderen worden groot, Koos!" "Dat zeg ik zoo dikwijls", zei mejuffrouw Van Naslaan. "Waar blijft de tijd?
Die in 't koud daglicht plots weer vóór ons komen, Uw naam o, hoe dat oogenblik mij heugt! In de' allereersten opgang mijner jeugd Met wijdingsvolle ontroering heb vernomen. Ik zag hem ... lás hem ... wist niet, hoe mij wierd.... Groeide er een verre erinnring in mij wakker, Dat ik, in vroeger Zijn, met U als makker, Heb vrij door 't Engelsch heuvlenland gezwierd?
Hoe verloochende zij die zelfzucht geheel door de verzuchting, eindelijk aan haren boezem ontglipt: "Heere, neem mijn leven in plaats van het zijne!" Op eenen schoonen herfstmiddag het heugt mij nog of ik 't straks had gezien was het gordijntje ter zijde geschoven de kleine lijder zat in zijn' stoel vóór het raam. Daar kwamen de graauwtjes hoe hij gierde en sprong, of hij hen te gemoet wou!
Voorheen, lieve Moeder! was het genoeg, dat ik u eenmaal iets verzekerde, om er u de vaste overtuiging van te geven. Heugt het u nog, toen eens de girandolle in de zaal aan gruis was gevallen, en iedereen beweerde, ik moest het gedaan hebben; want ik had den ganschen morgen in de kamer gezeten en niemand buiten mij was er geweest, dat gij toen zeidet: "neen!
De meester kon het niet ontkennen. Hij knikte weemoedig met het hoofd, en streek zich met de hand over den schedel, op welken het ochtendkoeltje vergeefs naar lokken zocht om mee te stoeien. »Heugt het u ook nog", hernam de stem, »hoe warm uw hart toen klopte voor het leven, voor de wereld, voor het menschdom?
't Vreezen en beven het had schier geen end'; 't Huis van je moeder was jij zoo gewend. Al droeg ik ten leste in mijn armen je er uit, Ons dorpjen zag nimmer een droeviger bruid. Dieuwertjen! heugt je nog de avond voor Paasch? Onder dat wiegekleed giert onze Claes. Ai, kus hem, en zeg, zoo het nog stond te doen, Of jij nu wel aarzelen zoudt zoo als toen!
"Foei, Emilie!" zeî haar jonge zusje, "heugt je Eefje niet meer? ze was zoo'n vrolijke, vriendelijke meid." Het blaauwbessenvrouwtje had het kind wel willen kussen. "'t Is waar," viel Emilie in: "je m'en souviens, toen hadden wij die nare, norsche jufvrouw, Numero Acht." "En waar woont Eefje nu?" vroeg de teleurgestelde oude.
Als deze haar bij wijlen des zondags uit de kerk een bezoek brengt, de vriendschapsbetrekking is door de heusche rijker gehuwde weder aangeknoopt, als Kaatje te harent komt, het geloste bijbeltje in de hand, en Amalia dan het slot beziet, waarop zij weleer aan de knie van Kaatje staande Mozes en Aäron leerde kennen, en haar verzekert, hoe haar dat alles nog heugt, dan denkt de vrouw van Doorne, en wel mag zij: "Als gij eens wist, wat er sedert met dat boek gebeurd is, en hoe veel ik er aan ben verpligt!"
Hij stond op, stapte een paar malen de kamer op en neer, en sprak, half tot mij, half tot zichzelven: »Het heugt mij nog heel goed hoe de menschen hier in de stad over het geval redeneerden. 't Is nu laat eens zien .... vijftien, zeventien, negentien jaren geleden. Juist was ik met kerstvacantie naar huis gekomen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek