Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juli 2025
De oude voelt niet vlug meer; het trage bloed sluipt slechts door de aderen; de verdroogde, gerimpelde huid schijnt aan te kondigen, dat het tijdvak der gewaarwordingen met dat der driften voorbij is; maar wegzinking van oogen en waggeling van knieën, maar beving der handen en trilling der lippen; vergete haar wie het kan, mij heugt de ergernis of ze mij heden eerst tegen de borst stiet.
Het verleên overstelpt u, maar iedere eeuw heugt; En het heden de toekomst blijft duister verholen Is voor 't sluimerloos hoofd u een dorenenbed! Droppen van bloedige ellende leken Van zijn voorhoofd, 't sidderend bleeke. Gun een kort heraadmen thans.
Die is nog by gelyks men Doop-peet: want ik hiette maar Pieternelletje Pauwls, en ik had zo een dinsigheid , om ook een van te hebben; en toe zei je Grootvader; kom meid, we zullen je Pieternelletje Deegelyk noemen: 't heugt my nog klaar; ik lei het Pampier in de eetenskast in men keuken, en Grootvader deedt zyn schoenen nog aan, en hy lachte dat hy schudde; om dat ik zo bly was met men van.
Somwijlen drie zijden japonnen op één dag; ja 't was akelig, en altijd draaien om in 't oog te vallen zelfs bij ons achter, als er binnen te weinig op gelet wier. Het heugt mij nog als de dag van gisteren, dat ze eens mee naar een bal was geweest en thuis gekomen, onder het uitkleeden in tranen uitbarstte.
"Denk, hoe de Graaf dat op zou nemen; doch van dien kokeler gesproken, ik ben verlangend te weten of hij behendiger zal wezen dan Paolo. Heugt het u, hoe die ons, toen wij kinderen waren, met zijn kunsten wist te vermaken?" "Wij waren toen kinderen, en met weinig tevreden: ik hield niet van dien Paolo: hij sloeg mij altijd."
O Limburg, want geen enkle vreugd, Wat vreugden ook mijn harte heugt Kan immer vreemd u heeten, Schoon land waar ik geboren ben, Voor mij, die uw bekoren ken En nimmer zal vergeten. Nu glimlachte hij. Het rythme van zijn eigen woorden had hem zelven meegesleept. Hij stond op.
De tijd, dien ik in het gezin heb doorgebracht heugt mij als een der heerlijkste vacanties, die ik beleefd heb. Het was een leven vol belangstelling, vol huiselijkheid, vol blijheid, vrede en geluk, in 't kort, vol waarde. Ik mocht de kinderen nu niet verwennen. Eerlijk moet ik bekennen, het was een heele toer. De kinderen waren zoo goedhartig, zoo pienter, zoo guitig, zoo vroolijk.
Onzichtbare hand, heugt zich peinzend Gawein; speelde tegen.... Ik vervolgde het spel met den onzichtbaren speler.... "Coninck!" waarschuwde mijn heer. Toen...... Toen... zweefde op dit woord het Scaec weg.... Voor ik des onzichtbaren spelers zilveren koning schaakmat had gezet.... Mijn prins droomde die nacht....
97 Welke vreugde is erin het hoofd tegen de beschikkingen des noodlots te stoten? Die Cerberus van u, indien het ulieden wèl heugt, draagt er nog kinnebak en strot door onthaard." 100 Voorts wendde hij zich tot den onguren straatweg, en sprak geen woord tot ons: maar hij deed gelijk een mensch doet, wien andere zorg nijpt en bijt, 103 dan die welke hem te voren is.
Ernstig en droef schijnt ge in 't ronde te staren, Ach, niet een enkelen vriend uwer jeugd, Geen, wien die schittrende riddereeuw heugt, Moogt ge in de verte aan uw voet meer ontwaren! Droef bovenal staart ge neer op den grond, Dien eens uw trouwste vriendinne mocht sieren: Ach, niets dan onkruid en distelplant tieren Nu op de plek, waar zij eertijds bestond!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek