Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 oktober 2025
"Mijnheer Herse," zegt Voss, terwijl hij opstaat en een beetje op een' afstand blijft. "Mijnheer Herse, gij zult mij toch niet zóó trakteeren?" "Ik vraag u alleen maar, vrind Voss, wat gij daarbij denkt?"
"Hou je snater, jongen!" fluisterde de raadsheer Herse zeer ernstig, "wilt ge hier je doodvonnis op de openbare markt uitschreeuwen? Voor 't leven van den horlogemaker geef ik geen groschen, want dit is zeker, dat de molenaar en zijn Frederik den chasseur doodgeslagen hebben...." "De molenaar niet," valt Frits hem in de rede, "de molenaar bestond gisteren louter uit brandewijn en barmhartigheid."
Doch, toen zij op de markt kwamen, wuifde tante Herse met de kleine witte gordijnen uit het venster, en deed hierdoor in 't hart van oom Herse een stormwind opkomen, zoodat zijn gevoel in groote golven overstroomde en het water hem tot in de oogen spatte.
Maar de oude molenaar was heden niet lichtgeloovig gestemd en hij zeide kortaf: "Ja, als 't maar waar was, mijnheer Herse." "Als ik het zeg, vriend Voss," hernam de raadsheer en haalde een pak papieren uit zijn rijtuig en ging toen met den molenaar in de kamer, "dan moet gij 't gelooven, want ik ben van daag hier als notarius publicus."
Zij gaan heen, en mamsel Westphalen zit vol treurigheid onder hare zijden spek en hammen en worsten en zegt: "Wat helpt al die schoone zegen van God als iemand van mijne jaren moet vluchten." Zoodra oom Herse wist dat mamsel Westphalen in veiligheid was, ging hij weder naar de keuken en prentte Frits Sahlmann nog eens ter deeg, met een' kleinen handgreep aan de ooren, het zwijgen in.
"Hoe zou dat hier wel afloopen?" zeide hij tot zich zelven, toen hij de deur van het raadhuis ingeduwd werd. "Frits Sahlmann," zegt de raadsheer Herse; toen de jongen den weg naar het slot weder wilde opgaan; "wat beteekent dat?"
Met die woorden gaat hij den slottuin in, en hij is knorrig en zegt: "De drommel mag het weten! Eene openbare betrekking drukt waarachtig als een vloek op een' mensch!" Waarom mijn oom Herse met parool en veldgeschreeuw komt, waarom mamsel Westphalen niet in den veengrond zitten wil; en waarom mijnheer de raadsheer op den wagen van den molenaar en ook weder er afkomt.
Waarom Frits Sahlmann in de modder valt, de schoenmaker Bank een stomp met een geweerkolf krijgt, en de raadsheer Herse al de molens in 't geheele land in brand wil steken, en waarom de Koning van Pruisen voor den raadsheer altijd een couvert gereed houdt.
"Kom, mijnheer de raadsheer" zegt hij, "ik ben recht vergenoegd gestemd, dat die zaak zóó afgeloopen is en dat ik den baljuw heb kunnen tevreden stellen. En ik zou gaarne nog een paar woorden in 't geheim en onder vier oogen met u willen spreken." In 't geheim en onder vier oogen, dat waren woorden, waaraan mijn oom Herse geen weêrstand kon bieden; hij volgde dus den overste.
Zij deelden nu elkander in 't kort hun wedervaren mede, en mijn oom Herse ging met zijn' driekanten hoed en zijn geborduurden kraag zoo deftig de straat af, alsof hij het geheel kommandeerde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek