Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
Nu vind ik 't al weer heel gezellig. Ik heb je zoo lang niet gezien." "Een kennis; niets dan maar 'n kennis," dacht ze teleurgesteld. Maar ze zei alleen zacht: "Wat 'n zalig weer," en liep naast 'm voort, stil, de hand op Bruno's kop, de oogen, in afwachting, naar Eduard toegewend. "En vertel me 's: hoe heb-je 't tegenwoordig?
"Nou ja.... hoor 's even!.... dat kan je nou wel zoo 's effen gauw in een roeffie komen vertellen.... Maar zoo gauw kan ik dat niet verwerken.... Waarom heb-je daar niet 's eerder over gesproken!...." "Wèl, oom, waarom zou ik?.... U kent 't meisje immers toch niet!.... En als 't anders geloopen was dan had ik 't heele zaakje maar kalm voor me gehouden."
Ofschoon die kwestie, waar André 't met Sam over had, nog niet opgelost was of juist daarom misschien keerde André zich in-eens naar Bernard met 'n luidruchtig, uitdagend vragen: "Zoo, jongeneer! heb-je goed geslapen na dien avond vol dansgenot?" "Dankje," zei Bernard koeltjes, "best, jij ook?...." "Nou, jong! prachtig hoor! Ik heb gedroomd van dat aardige kindje, die Mimi!...."
»Nu, dan is het goed. Ga nu maar dadelijk, dan ben je uiterlijk half een weer thuis om te eten.» »Dag Moe!» »Dag Dorus! Hier heb-je een stuiver voor Jan.» Wij aten altoos vroeg, omdat Pa bloemist was en den geheelen dag bij de werklieden op de tuinen moest zijn. Daar dezen allen om twaalf uur aten, was dat ook voor ons verreweg het gemakkelijkst.
"'T staat u waarlijk fraai, Huib, zoo'n armen knaap te bespotten omdat zijn vader en moeder een soort van ongeloovigen zijn! En doet ge dat spulletje alleen?" "Welneen, Moeder! Daar heb-je Marten, den zoon van Herbert Martensz. Tromp, den zeekapitein, die is altijd haantje de voorste!" "Dat wil ik wel gelooven! Wat er van dat jongsken worden moet, dat en weet ik niet.
Zijn lijfje werkte zich op de bank naast Mathilde hij zat op zijn éene been, hij leî zijn vuile handtje tegen Mathildes wang: Lieve moeder ... moeder-lief ... Dag jongetje, dag, ventje, heb-je goed gespeeld?
Toen zij lang hadden geraden, schoot aan Balbinus eindelijk dit in de gedachte, of de ander soms op dien dag de mis had verzuimd, of de zoogenaamde uren-gebeden had vergeten te bidden: want als men deze overslaat, dan kan niets gelukken. De bedrieger riep toen uit: "daar heb-je het al! Je hebt gelijk!
"Ja, ja!.... Ik denk 't ook," zei hij, "maar, 't is waar, ik heb nog al geboft, en ik zal er wel komen daar.... En ik heb er ook veel plezier in," voegde hij er bij, na even zwijgen, op verhoogden toon, als wou hij die verlegenheid weggooien. "Daar heb-je 't, zie je," zei zijn vader, "dat is 't voornaamste, dat vind ik ook!.... Waar je plezier in hebt, dat doe je goed.
Niemand gaf antwoord. Er volgde een stilte met wat gekuch. Truida keek met verdrietig-opgetrokken wenkbrauwen 't raam uit. Bernard vond dat 't gezin er niet amusanter op was geworden in dat jaar van zijn verwaarloozing. Hij was blij toen de meid kwam zeggen dat de koffie klaar was. Aan zoo'n koffietafel, dacht hij, daar heb-je tenminste wat te doen. Maar 't viel ook niet mee.
"Heb-je je niet bezeerd, Dik, heb-je niet?" Dik gaf geen antwoord. Daarom nam zijn vader hem en den bak op, ging naar huis en zei tegen zijne vrouw, toen hij binnen kwam: "'t Is toch een bijzonder kind, Griet, dat is-ie." Toen Dik ruim drie jaren oud was, achtte zijne moeder het oogenblik gekomen, waarop hij de jurk uit- en de broek moest aantrekken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek