Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
"Zeg jij 's, Elsi, heb-je wel 's gedacht, dat Gé meer dan vriendschap voor me zou kunnen hebben?" "Wel, als 'n jongen tegen míj had gedaan, als hij tegen jou, maar half zooveel, zou ik zéker gedacht hebben, dat hij verliefd op me was. Maar jij was altijd zoo anders dan ik, met de jongens."
In oogenblikken van geestvervoering gaat hij aan 't improviseeren; zijn rede maakt dan denzelfden indruk als die van een redenaar, die men op een afstand hoort, zonder hem te kunnen verstaan. Goeden morgen." "Eerwaarde heer! asjeblieft een amandel." "Wou-je een amandel? Wou je een noot? Je krijgt wat. Daar heb-je wat." "Heer overste, welkom, heer overste!" "Mevrouw! uw gehoorzame dienaar."
Nee, antwoordde Mathilde, dat was wel vreemd. In-eens herinnerde de vader zich iets, iets dat hem getroffen had. Hij glimlachte, de oogen neêr, schalksch: Heb-je wel gemerkt, hoe verlegen of mevrouw van Borselen werd en dat z'n 'n eindje met haar stoel van Louis Berlage vandaan schoof, toen ie die anekdote vertelde van die jonge weduwe, die zoo graag weêr trouwen woû?
"Zeker!... daar heb-je gelijk in...; ik had mijn indruk nog niet zoo onder woorden weten te brengen..., maar nu je 't zegt, is me dat ook opgevallen.... Waar wou je gaan, moeten we den Binnenweg op?" "Ja!... ik dacht, laten we maar naar onze soos gaan..., je weet, dat 's op de Korte Hoogstraat..., daar boven...." "Uitstekend!"
"Studeer maar door, op dezelfde manier, als je bezig bent; dan heb-je veel kans," interrompeerde Gerard; maar de redenaar hernam onverstoorbaar: "Er moet nog veel veranderen, voor we zoover zijn.
"Er vliegt een schip in de lucht!" antwoordt hij kalm. "Vreeselijk!" zegt Jonge Kees. Adriaan zucht en fluistert: "Heere, wees de zielen van zoovele arme menschen genadig!" "Heb-je gezien wie daar in de lucht vloog, Huib?" vraagt Gerrit Leinsz. "Neen, weet jij het?" "Jawel, 't is Schelte Wiglema! Hij werd door twee Britten erg in het nauw gebracht!"
"Ik stel ieder mensch zoo volkomen verantwoordelijk voor z'n daden, en ik geloof zoozeer aan strenge rechtvaardigheid, dat ik bijna zou zeggen, dat hij z'n omgeving in 'n vorig leven zelf gemáákt heeft, zelf voorbereid." "Maar welk récht heb-je om te vermoeden, dat wij wezenlijk door eigen verdienste 't nu zoo goed hebben, en anderen door schuld zoo ellendig?"
"Nee; ik krijg 'n diep, zalig gevoel: o, kind, wat heb-je nog veel te doen in je leven. Wat is er al niet gedacht en opgeofferd en gestreden.
Ga je orgelspelen in de kerk, Dorus? En heb-je al een orgeltrapper? Zeg, dat wil ik wel voor je doen. Willen we dat afspreken?»
"O!" riep Ned Land, "was ik maar eens aan boord van een walvischvaarder! Zulk een ontmoeting zou mij genoegen doen! Het is een groot beest; ziet eens met welk een kracht het de waterstralen opspuit! Duizend duivels, waarom zit ik ook op deze ijzeren kast vastgeketend!" "Hoe Ned," zei ik, "heb-je de vroegere vischliefhebberij nog niet afgezworen?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek