United States or Falkland Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Haar angst voor vrouw Thénardier was zoo groot, dat zij niet zonder den emmer met water durfde vluchten. Zij vatte met bevende handen het hengsel. Met moeite kon zij den emmer dragen. Toen deed zij een twaalftal schreden, maar de emmer was vol, zwaar, en zij was gedwongen hem neder te zetten. Zij schoot even in den adem, toen nam zij den emmer weder en ging verder, nu iets langer.
Men vraagt, waarom aan dezen geen emmer en katrol zijn? Wijl men er geen water meer put. Waarom put men er geen water? Wijl hij vol doodsbeenderen en geraamten is. De laatste die uit dezen put water heeft gehaald, heette Willem van Kylsom: een boer, die Hougomont bewoonde en er tuinier was. Den 18 Juni 1815 nam zijn gezin de vlucht en verschool zich in de bosschen.
"Spoel die Spanjaarden weg! vooruit met het water!" roept de weduwe uit, en terwijl zij den eersten emmer met het kokende vocht grijpt, werpt zij den inhoud in het gelaat van een Italiaanschen kapitein, wiens wapenrusting, hoe solide ook, hem toch niet kan bewaren voor vreeselijke brandwonden. Terwijl hij het uitbrult van pijn, maakt zij hem af met haar zwaard.
Als salade eenigzins verflenst is, kan men ze eenige uren in koud water zetten, maar versche salade mag enkel worden gewasschen; men doe dit luchtig met de hand in een emmer, of een diepen pot, zoodat het zand kan zinken, en herhaalt dit, tot het water er zuiver afkomt.
Wij hebben gezegd, dat Cosette voor den man niet bevreesd was geweest. Hij sprak haar aan en zeide met ernstige, zachte stem: "De vracht die ge draagt, is te zwaar voor u, mijn kind!" Cosette hief het hoofd op en antwoordde: "Ja, mijnheer." "Geef hem mij," hernam de man, "ik zal voor u dragen." Cosette liet den emmer los. De man ging naast haar voort.
Eindelijk hoorde men eene kinderstem van buiten den naam van Godelieve roepen, en het meisje, na Bavo en zijne moeder eenen goeden nacht te hebben gewenscht, meende zich naar huis te spoeden; maar bazin Damhout greep eenen emmer en zeide: "Kom, Lieveken, ik moet om water naar de pomp; ik zal met u gaan."
Dan vroeg hij zijn buurvrouw twee kaarsen te halen en door den portier een emmer water te laten boven brengen. "Ga niet weg," verzocht hij den dokter, die daar geen oogenblik aan dacht; "ik heb je straks noodig." Toen het water en de kaarsen gebracht waren, bleven de twee vrienden alleen.
De meid van de buren aan de overzijde ze houdt zooveel van Wim is op de stoep aan het werk en ziet verrast naar boven. "Weer beter?" vragen duidelijk haar mond en oogen, terwijl ze over haar emmer gebogen staat en haar dweil uitwringt. En daar de moeder slechts keuze heeft tusschen ontkennen en bevestigen, doet zij het laatste met een blijden knik.
"Zoo", zei hij "'k hoor 'r al werke"... Essie en Mijntje weken naar de deur, schuw met de oogen knipperend. Eleazar zelf bang geworden door de zenuwdrukte der vrouwen, schroefde de kraan 'r weer op. "As je nou wacht, zal je zien", zei-ie, blij om z'n handigheid: "zet 'r maar je emmer onder." Aandachtig bleven ze wachten. Er kwam niets.
Nutteloos staat deze Apelles op de wacht; zoomin de tripjes als de voet van zijn keukenmeid worden beoordeeld! Niemand zegt iets van den koperen emmer, waarvan zijn vrouw immers had betuigd, dat zij meende er haar muts in te kunnen opzetten!
Woord Van De Dag