United States or Greenland ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zoo hebben de kluitjes leem, die in sommige nesten voorkomen, aanleiding gegeven tot het verhaal, dat de Wevervogel des nachts van Glimwormpjes gebruik maakt om zijn nest te verlichten en dat het leem moet dienen als blaker voor deze kaarsen. Zaden van allerlei soort, vooral van grassen en zeggen, vormen het liefste voedsel van de Wevers.
"Als ze maar opgebrand geweest waren, vóór we hier aankwamen!" Maar met onbarmhartige helderheid schenen de kaarsen door de vensterruiten. Zij betaalde den koetsier en sleepte zich met Helle aan de hand, de trap op. "Is vader al thuis?" juichte de jongen, toen zij bij de welbekende deur stilhielden.
"Neen. De lieden zijn verhuisd." "De kaarsen ten minste niet!" zei Babet. En hij wees Eponine door de toppen der boomen heen een licht, dat zich voor het zoldervenster van het huis bewoog. 't Was vrouw Toussaint, die op was gebleven om linnen te drogen te hangen. Eponine deed een laatste poging. "Nu," zeide zij, "'t zijn zeer arme lieden en 't is een krot, waarin geen cent te vinden is."
Zij schudde zich af, stak, in groen-aarden kandelaars, twee kaarsen aan, draaide de groote hanglamp uit, en liet hem voor, over de trap, naar boven. Hij kreunde een beetje, door de inspanning van 't stijgen. Het dansend kaarslicht wierp gedrochtelijk hun groote schaduwen over de witte muren. Boven op 't portaal waren twee deurtjes, links zijn kamer, rechts de hare.
Eenige oogenblikken later was hij alleen in een kamer met een ernstig voorkomen, die verlicht werd door twee kaarsen, welke op een met een groen kleed overdekte tafel stonden.
De priester stak twee met bloemen versierde kaarsen aan, en ze in de rechterhand houdend, zonder zich er om te bekommeren, dat het was er afdroop, wendde hij zich tot het jonge paar. Het was dezelfde grijsaard, die Lewin de biecht had afgenomen.
Maar de kaars was spoedig op den grond geworpen en uitgeblazen, waarop een luid gejuich ontstond en eene nieuwe vervolging. Doch aan alle lofzangen komt een einde en de stoet rukte op naar den hoofdtoegang, terwijl de flikkerende kaarsen de reusachtige rotsgewelven, waar deze zich zestig voet boven het hoofd aaneensloten, flauw te zien gaven.
De veearts was gehuwd en had verscheidene kinderen; wij hadden dus spoedig een ganschen kring van toehoorders om ons heen; men stak kaarsen aan in het priëel en wij speelden tot tien ure. Als er een stukje uit was, juichte men ons toe en vroeg men een ander. Als de veearts ons niet eindelijk schertsend weggejaagd had, zouden wij den halven nacht hebben voortgespeeld.
Wees welkom, Heer Walewein! gij die de edelste onder de edelen genoemd moogt worden!" Toen de avond begon te vallen, begaven allen zich naar de slotkapel, om de heilige Kerstmis bij te wonen. Het was een gewemel van bonte kleuren in het ruime kerkgebouw, dat verlicht werd door honderden kaarsen. De heer van het kasteel verzocht zijn gast om in zijne bank plaats te nemen.
Hij wilde graag alles doen wat voorgeschreven is om in den hemel te komen, maar 't bidden zou zooveel beter gaan, meende hij, in 'n grot met kaarsen. En wat het eeren van zijn moeder betrof, waarop deze altijd zoo aandrong ... waarom had ze geen sleep, zooals die gravin?
Woord Van De Dag