Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
De locomotief vertraagt hare vaart, het geratel houdt stil. »Leiden, Heeren!" klinkt het vele malen uit den mond der conducteurs en de reizigers komen een voor een uit de deurtjes der rijtuigen. Het is tijd in te stappen. Een handdruk nog door het portier en gij verlaat mij. Hebt gij u nog al geamuseerd, mijn waarde tochtgenoot; hebt gij u althans niet verveeld?
Buiten het kort, smal gangetje, waar het huisje der portierster stond, die even, vriendelijk glimlachend onder 't wit kornetje, op haar drempel naar de bezoekers kwam kijken, strekte zich een ruim en vierkant grasveld uit met boomen, waar koeien vreedzaam als in weiland graasden; en overal rondom, achter witte muurtjes met gesloten groene deurtjes, vertoonden zich, omgeven van hun kleine tuintjes, de rood-en-witte trapgevelhuisjes der couventen.
Rozeke, door een schuchteren eerbied bevangen, las, als bij haar eerste komst in het Begijnhof, in 't voorbijgaan de verschillende namen der couventen, met gele of witte letters op de groene deurtjes geschilderd: H. Antonius van Padua, H. Aloysius van Gonzague, H. Nicodemus, H. Ignatius van Loyola, couvent Ter Velden, couvent der Onbevlekte Ontvangenis, couvent Ter Bloemen. Dáár was het.
Het gele schijnsel van de beide kaarsen danste spokig door elkaar op 't smal portaaltje en in de open deurtjes, en toen werd alles plotseling heel stil en donker. Buiten sneeuwde 't zacht en overvloedig nu, met groote, dikke vlokken... Dit is 'n héél zware en droeve obsessie geweest... 'n Kort, viezig zijstraatje, aan 't uiteinde van 't dorp.
Zwartgerokte, wit-gekornette begijntjes liepen ingetogen langs de witte muurtjes, verdwenen geheimzinnig in de groene deurtjes, schreden met korte, vlugge pasjes, over 't breede grasveld naar het kerkje toe.
Frissche lucht is er in overvloed, daar de deuropeningen slechts voor twee derde worden gevuld door de kleine, niet meer dan manshooge deurtjes, eigenlijk slechts luiken, van hout of van gekleurd glas. Alleen de boogopening boven de deur der eetzaal is gevuld met sierlijk gekleurde glazen ruitjes.
Het bonsde aan haar slapen. Haar hoofd was vol van de dolste gedachten. Eindelijk nam ze een besluit. Ze zoû naar bed gaan, beproeven in slaap te komen. Ze zoû de vensters, of ten minste éen, openzetten, want het was een zoele Julinacht. Zij deed het raam open door de kruk in 't midden éens rond te schuiven; zonder leven gingen de twee glazen deurtjes open.
Door ontslotene deurtjes schenen binnenverschietjes van vale, wazige kleur, plotseling doorschoten van zongestraal, doorpoeïerd van zongepoeïer. Er teekende soms zich in af de vierkante lijn van een bank, een tafel, een bruine kruik, die glom als met goudsteen doortinteld.
"Da ès hier toch amoal stil en scheune!" juichte Rozeke, met van verrukking in elkaar geslagen handen. Maar Alfons zei dat ze geen tijd mochten verliezen, en zacht trok hij haar uit haar verraste bewondering mee naar links, langs een der witte muren met de groene deurtjes, waarachter, midden in hun kleine tuintjes, de wit-en-roze couventen-huisjes zoo liefelijk in de blauwe lucht trapgevelden.
Er hing een vuile, nog van den regen druipnatte, belooverde sluier over, met eenmaal zilverglinsterende franje, bezoedeld en gescheurd en dien zij op hieven, voorzichtig, als iets heiligs. En openend de deurtjes van het eenmaal vergulde tabernakeltje toonden zij de Moeder der Goden: een kunsteloos beeld van Rheia met het stedekroontje op het ruw gesneden gelaat.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek