Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 7 juli 2025


Zoo stond haar moeder...., wanneer ze wachtte op tijding van de jongens. Zoo spokig stond ook haar zuster, wanneer zij uitkeek naar den brief van haar man, die later kwam dan anders. Zoo stonden de meisjes en vrouwen allemaal, allemaal...., in de ondragelijke spanning van het passieve afwachten...., en staarden maar.... staarden maar uit..., door het raam.

Ik had het nooit gedacht...." En als ze even stil was geweest, barstte dadelijk haar snikken weer heviger uit, tot ze uitgeput op de canapé viel en daar onbeweeglijk bleef zitten, in de donkere kamer starend, waar alleen 't olielichtje 'n spokig schijnsel door wierp. Zoo was dus het leven; en dít de liefde, waar ze zoo naar had verlangd.

't Was al grijs en nevelig wat haar omdeed, en de gezichten doken spokig daarin op, werden groot en spoedden zich achterwaarts. 't Herklonk een tijdeken als een ver geween: Goe-öe-dele! 't Klabetterde tegen de luidelijke beenderen van haren schedel, die als een holle kasse aan 't ratelen ging.... Moe, afgemat kwam ze thuis aan. Het ijzeren hekken krijschte trage open en ze viel bijkans voorover.

Het gele schijnsel van de beide kaarsen danste spokig door elkaar op 't smal portaaltje en in de open deurtjes, en toen werd alles plotseling heel stil en donker. Buiten sneeuwde 't zacht en overvloedig nu, met groote, dikke vlokken... Dit is 'n héél zware en droeve obsessie geweest... 'n Kort, viezig zijstraatje, aan 't uiteinde van 't dorp.

Welke eindelooze wereld van gedachten en herinneringen stormde hem op dit oogenblik door de hersens! Alwat hij had gedroomd, gehoopt, gevreesd, geleden, warrelde als een spokig gezicht hem voor de oogen. Wat was toch de mensch in de handen Gods? Zandkorrel dien het lot mede voert, evenals de wind een vlokje stof!

De verkiezingen gebeurden met groot lawaai en een nagalm ervan drong in dees spokig huis. Men sprak van 't voorval, en dat bracht een beetje verscheidenheid binnen. Ook een heele zake was 't, als Justa, in 't voorkamertje, het ivoren kistje ontdekte. 't Was tooverij.

"Nee, haar raam staat open." Ze gleed de trap af, strompelde den winkel door, waar de japonnen en jassen spokig achter de neergelaten gordijnen huigen. Gerard en Beerenstijn kwamen zwijgend binnen; instinctmatig deed ze de deur weer op het nachtslot, klom ze toen na, naar de kamer. Beerenstijn schonk haar 'n glas water in, maar ze weerde 'm af: "Is-tie gevonden?"

Woord Van De Dag

bakels

Anderen Op Zoek