United States or Republic of the Congo ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dat je mij lief hebt, Charmides, als een man, die je weêr worden zult, en dat je niet Charis lief hebt, voor wie je nooit anders dan een ezel zal blijven, dwazelijk getuigd als een bruidegom, die nooit gemaal, nooit gemaal zal worden! Charmides, Charmides, knik! Ik knikte niet, ik schudde mijn kop van neen. Vervloekte Charmides! riep woedend Demea.
John Cort zag thans de gelegenheid om van Li-Mai eene inlichting te krijgen en zoo vroeg hij, op de hut wijzende: "Mselo-Tala-Tala?" Een knik met het hoofd was het eenige antwoord. Daar woonde dus Zijne Majesteit de Koning der Wagdies en overmoedig en zonder veel complimenten liep Max Huber naar de hut, toen de beide schildwachten hem dreigend den weg versperden.
Vrouw Hansen keek hare kinderen even aan, daarna knikte zij toestemmend. Dat was het eenige antwoord, dat op de vraag gegeven werd. Maar, het scheen dat die knik voldoende was. »Hoort dan wat ik u te zeggen heb," ging de indringer voort, »en luistert alle drie aandachtig; want ik houd er niet van mijne woorden te herhalen!"
Zie je, Jaap, toen de zon gisteren op de hei plotseling doorbrak, merkte je niets van het lied, dat de scheidende dag als zijn avondzonnezang zong. Maar hier zie je toch wel den zonneschijn over Geertje's gelaat, hier hoor je toch wel het afscheidslied van het scheidende leven? Hij zei Jenneke met een knik g'ndag en zette zich zwijgend tegenover haar.
Zij maakte de das los van den man, die nog op den grond lag en kwam met wankele stappen naar den lijkbezorger toe. »Zij was mijn dochter,« zei de oude vrouw met een knik in de richting van het lijk; op haar gezicht lag een idiote grijns, vreeselijker zelfs dan de tegenwoordigheid van den dood op zulk een plaats. »Heere God!
De meid van de buren aan de overzijde ze houdt zooveel van Wim is op de stoep aan het werk en ziet verrast naar boven. "Weer beter?" vragen duidelijk haar mond en oogen, terwijl ze over haar emmer gebogen staat en haar dweil uitwringt. En daar de moeder slechts keuze heeft tusschen ontkennen en bevestigen, doet zij het laatste met een blijden knik.
Stipan Arkadiewitsch trad weer achter de struiken terug en Lewin zag terstond daarop een lucifer flikkeren, toen den rooden gloed van een sigaar en een omhoog dwarrelend blauw rookwolkje. Daarna hoorde hij tweemaal achter elkander een knik, knak: Stipan had den haan van zijn geweer gespannen.
Uren lang volgden zij den oever van een diep liggend riviertje den stroom afwaarts, er scheen aan den loop van het gerimpeld water geen einde te komen, en de dag was vermoeiend en lang. Bij wijlen zeide zij iets, een onverschillig woord om de stilte te breken, maar hare stem was buigingloos en Tamalone antwoordde even kort of met een knik.
Adieu! sprak hij met een laatsten hartelijken knik en hij ging. Zij bleef even peinzend staan. Daarna beval zij den knecht het licht in de zaal uit te doen, en trok zij zich terug in hare slaapkamer. Zij deed de munten van haar kapsel op heur kaptafel glijden. Op een stoel lagen de glinsterende draperies van heur toilet en hare almeeënmuiltjes stonden er bij.
Na elkander werden wij aan hem voorgesteld, en aan elk onzer verwaardigde hij zich een knik te geven. Zijne vragen waren alleen gericht tot den eersten officier en hadden slechts betrekking op zijn eigen gemak. »Waar moet mijn hofmeester logeeren, waar mijn bediende slapen, welke veehokken zijn van mij, en waar moeten mijne schapen gestopt worden?"
Woord Van De Dag