Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 mei 2025
En zij wierp zich aan mijn hals en nieuwe spijzen en wijnen werden voor gediend en er was dans van ezels en maagden en fluitmuziek en Demea zweefde met de beide andere meisjes over de, in het licht als wèg vertrilde, koorde en de kunstenmakers buitelden.... Toen het feest ten einde was, daalde de zon, immense bloedroode schijf aan den einder.
Demea, zeide ik; je hebt dat alles heel mooi en rhetoriesch gezegd; het laat mij denken aan een tirade uit Seneca, den treurspeldichter en ik ben bereid je te volgen waar je mij voeren wilt, in welke ook van je ruime slaapsaletten onder de gouden sterren.... Kom dan meê! lonkte Demea. Ik richtte mij op uit de kussens, wipte uit den wagen en vroeg: Waarheen....
Tusschen vader en broeders en neven van Charis, Charis zelve aan mijn zijde, zat ik en verwonderde mij over de vreemde dingen van het leven en de zonderlinge lotsverwisselingen, die den menschen overkomen. Zoo Demea geweten hadde, dat zij nu hare acrobatische toeren ten beste gaf voor Charmides, die een ezel geworden was en die tóch zijne verloving vierde met de edelste maagd in Thessalië!
Ik had bijna wel kunnen balken van verwondering, dat ik Demea hier plotseling verschijnen zag, maar vreemd was het toch niet, dat Menedemus de reizende kunstenmakers gehuurd had om met hunne spelen de bruiloft op te luisteren.
In mijn hart. Heer, ge schertst: ik ben maar een kind van de straat, gij een prins. Neen, geén prins; ik rèis, in purper en parels. Wil je mij niet, Demea, bezoeken, deez' nacht, in mijn wagen, die wacht voor de deur hier, ter zij van het huis....? Heer, th
Volg mij, lokte Demea, vol onweêrstaanbare verleiding, en oogen als gloeiende offerkolen. Ik volgde haar. Ik voelde even of ik mijn Syrischen dolk bij mij had, in mijn gordel, en Demea zweefde mij voor, steeds om ziende, lachende, of ik wel volgde. Wat was zij luchtig en vlug, de kleine boogschutster, die met de teenen richtte en af trok haar pijl. Zij was zoo vluchtig als een vizioen voor mij.
Ik zocht in mijn wagen, in twee, drie valiezen.... Hier, zeide ik tot Demea; is een staal van purper van Thiatyra, allereerste kwaliteit. Maar het is niet zoo purper als je kus was, Demea.... Het is purper genoeg voor een keurs, zeide Demea. En hier, toonde ik; is een parel, heel groot, gevormd als een peer, maar.... Maar wat, heer? ....niet echt, zeide ik. Ik reis niet met èchte parels.
Demea naderde mij en riep tragiesch: Wij zijn in de ruïne van den grooten Tempel! zeide zij. Eenmaal rees hier het Heiligdom gewijd aan den goddelijken Boogschutter, dien ik dien maar met mijn voeten. Eenmaal zat hièr zij wees mij in het midden een ronde, steenen plek de Pythia op haar drievoet, dronken van lauriersap en geuren en zij zeide de heilige Orakels.
Bijna had ik gebogen naar links en rechts, maar ik bedacht mij bij tijds. En balkte daarom slechts: Hi ha! En allen schaterden het uit en Demea schaterde het uit in mijn oogen. Maar Charis riep: Hij dankt, mijn held, voor uw hulde, o blijde feestgenooten!
Slaven naderden mij; zij onttuigden mij, vroolijk om den bruidegom, die een ezel was en verlieten mij met kluchtige huldebuigingen. Ik bleef alleen.... De nacht viel: door de hoog aangebrachte ramen starrelde de zomerlucht.... Plots hoorde ik: Charmides! Een stem riep. Ik zag op. Aan een der hooge ramen had Demea zich buiten opgeheschen en keek zij naar binnen in mijn nachtschemerig verblijf.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek