Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juli 2025
Vooreerst moest je goed mikken, en dan hoorde je telkens zoo'n heerlijken plomp. Maar 't kwaad was, dat je den grond om den emmer heen aanhoudend bespatte. Enfin, die zonde vergaf Moeder me. »Jongen, wat spat je weer!" Maar dit klonk nooit als een verwijt of een verbod, maar steeds als een soort instemming met je plezier. Dat hooren de kinderen gauw genoeg.
En het ergste kwam nog voor hem aan, want in zijne haast liep hij met geweld tegen een dikken boom aan, waarvan een blauwe plek op zijn voorhoofd het directe gevolg was. En het indirecte gevolg was een nat pak, want door den schok viel hij achterover op den grond en kreeg van de dankbare Mina al het water over zijn lichaam, dat hij nog in den emmer gelaten had.
Dan het wichtje greep met zijne handjes het vat of den emmer, waarin het gestoken werd, om den rand, en worstelde dus tegen den dood. Eene buurvrouw dit ziende en bewogen met het onnoozel schepsel, ontnam het der slavinne, liep in haar huis en stak het een weinig honigs in den mond, waardoor het van den offerdood was verlost.
De groote huizen, de aristocratie, de kroeg van Thénardier behoorde hier ook onder, betaalden een oordje voor iederen emmer aan een ouden man, die hieruit een bestaan maakte, en die met dit waterbedrijf ongeveer acht stuivers daags verdiende; maar deze man werkte des zomers slechts tot zeven ure 's avonds, en des winters tot vijf ure; zoodra het donker was geworden en de vensterluiken gesloten waren, moest ieder die water wilde hebben het zelf zien te krijgen of het zonder doen.
Tegenover ons, in een blok huizen, dat voor millioenen waarde bevat, zien wij op de eerste verdieping een klein vlammetje, dat op dit oogenblik nog met een emmer water zou kunnen worden gebluscht; snel grijpt de vlam om zich heen en weldra staat het geheele huis in brand.
Dat is iets heel lekkers, dat men in het hospitaal krijgt, als men ziek is, zeide Mattia, die graag vertelde wat hij wist. Toen de koe gemolken was, brachten wij haar op 't grasveld om daar te grazen, en wij gingen in huis, waar ik, toen ik den emmer haalde, onze boter en bloem midden op tafel had gezet.
"Maar Toon," hernam het meisje: "nu ik mijn best heb gedaan om je den heilzamen drank te bezorgen, nu kun jij de moeite wel nemen ze te gebruiken!" en het fleschje den man toereikende, die het werktuiglijk aannam, vatte zij opnieuw den emmer, terwijl zij met de woorden: "Hans zal wel dorst hebben," het huisje verliet.
De mannen van de wacht bemerkten hen niet, maar Andreuccio, die beneden in de put gereinigd was, begon het touw te schudden. Boven om den put stonden de wachters, die hun schilden, hun wapens en hun mantels afgelegd hadden en het touw optrokken. Zij meenden, dat er een emmer vol water aan hing.
"Ja, dat weet ik niet," herneemt de jongen, en angstig rondziende, als vreest hij dat iemand hem beluistert, vervolgt hij: "maar ze zeggen dat ie achter z'n bast 'en emmer met water hêt staan; en als nou 'en slecht kind zoo zeit ie z'n luie oogen niet open wil houwen, dan douwt ie 'em even met het hoofd in den emmer: ten minste als 't opperste menheer van 't febriek d'r niet bij is; maar 't zal niet waar wezen; hé zoo koud!"
Vrouw Thénardier hernam: "Welaan, ondeugend nest, geef het paard water." "Maar er is geen water meer, madame," zei Cosette bedeesd. Vrouw Thénardier deed de voordeur wagenwijd open en hernam: "Nu, ga 't dan halen!" Cosette boog het hoofd en nam een ledigen emmer, die in den hoek van den schoorsteen stond. Deze emmer was grooter dan zij zelve, en 't kind had er gemakkelijk in kunnen zitten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek