Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
Go en Eduard kwamen achteraan; hij had haar fiets met de lange wikke-ranken en de geurige meidoorn opgesierd; de warme lente woei in hun lichte gezichten, en ze praatte opgetogen over den mooien weg en de aardige, wuivende boomen.
"Ik ga mee naar de apotheek; adieu!" zei Eduard, en Go keek 'm voor 't eerst weer's gelukkig aan, nu de angst haar vrij liet, dankbaar, dat hij zoo lief was. "Ik kom nog vertellen, hoe 'k ze in Den Haag heb gevonden." Han reikte Go 't briefje, dat hij snel in 'n hoekje nog even had geopend. "Kan ik nu alleen niets doen?" vroeg Gerard, "weet je nu wezenlijk niets te bedenken?
"Hij zegt dat hij mijnheer Owen Davies is." "Welnu, misschien is hij het, en misschien is hij het niet; in allen gevalle gaat het mij niet aan, en een sixpence is een sixpence." Dit alles hoorde de ongelukkige Davies, en het bracht hem juist niet meer op zijn gemak. "Kom, mijnheer, als gij maar wilt," zeide Eduard, terwijl hij zijn boot naar de branding trok.
Maar het was eerst onder de regeering van Eduard den Derde, dat de gemengde taal, welke thans Engelsch genoemd wordt, aan het hof te Londen gesproken werd, en de vijandige verhouding van Normandiër en Sakser geheel schijnt verdwenen te zijn.
Onder den invloed van MAERLANT begint hij met een paar geschiedkundige werken: de Brabantsche Yeesten en Van den derden Edewaert, dat den krijgstocht van den Engelschen koning EDUARD III tegen Frankrijk behandelt is . Maar verreweg zijn gewichtigste werk levert hij daarna in der Leken Spieghel, een leerdicht dat tusschen 1325 en 1330 is samengesteld . In dit volksboek vond de leek ongeveer alles bijeen wat hij noodig had om zich als christen, mensch en burger te ontwikkelen.
De gastheer heeft haar bij 't binnenkomen een mooi bouquet gegeven, en jonker Eduard was de voorkomendheid zelf; zijne stem o magnifique! Straks zouden ze nog een duo samen zingen. Mijnheer Donerie moest niet kwalijk nemen, maar men zou haar wachten.... Adieu, adieu! Zóó wilde ze heengaan. En toen.... Maar neen neen! nu minder dan ooit mocht hij spreken.
Weldra verbood Eduard III den uitvoer der Engelsche wol naar Vlaanderen en door dien maatregel was de wolweverij, de voornaamste tak van nijverheid onzer streken, ten gronde gericht. De vollers, wevers, ververs bevonden zich zonder werk en onze arme voorouders leden verschrikkelijk. Te Gent vergingen de inwoners letterlijk van honger en gebrek.
Zooals zij wel verwachtte, was daar niemand, en ook niemand op het strand. De oude Eduard en zijn zoon waren, evenals ieder ander te Bryngelly, aan het theedrinken. Zij zag naar de zee uit. Er was geen sterke golving, maar de koelte stak op, en er was een langzame zwelling in het water. Voorbij de beschutting van Rumball Point, vijf mijlen ver, zou een zware branding zijn.
Zoo heeft Eduard Douwes Dekker in de weken in Lebak doorgebracht zijn levenstaak gevonden; en als we zijn Indische jaren overzien, dan valt het op, dat hij zich telkens de vraag stelde: welke grootsche taak is voor mij weggelegd, maar ook, dat hij in den inlander steeds den mensch heeft geëerd.
»Ik noem mij met den meesten eerbied en hartelijke liefde, uwe u liefhebbende zoon: »Gilbert Burbank." Toen hij met lezen ophield, legde James Burbank den brief op tafel neder. Zijn echtgenoote greep het papier en bracht het aan de lippen. Daarna volgde de kleine Dy, die een klinkenden zoen op de handteekening van haren broeder drukte. »Brave kerel!" zei Eduard Carrol.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek