United States or Tunisia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bezocht deze niet geregeld de kerk, had hij zelf niet verzocht tot het heilig avondmaal toegelaten te worden, en had dominé dat verzoek niet ingewilligd? Dan kon hij toch onmogelijk een godsloochenaar wezen.
Hetgeen niet belette dat dominé den boeteling met zijne eigenaardige vriendelijkheid ontving en niet eens wachtte tot hij het verplicht excuus had uitgestameld, om hem welwillend de hand te reiken en te verzekeren, dat het gebeurde al gansch goedgemaakt en vergeven was.
Hy doorliep snel de bibliotheek van Stoffel: Werken van 't dichtlievend genootschap... Ippel, Aardrykskunde... Verhandeling over de spelling... Reglement op de brandwacht... Geschiedenis van Jozef, door Hulshoff ... De brave Hendrik ... Vader Jakob onder zyne kindertjes ... Preêken van domine Hellendoorn... Kathechismus van idem... Hoorn liedeboek...
"Dat is de oude Thomas uit de pastorie," zeide tante en opende de deur. Het was zoo; daar stond de oude, kromme man, met de van regen druipende muts in de hand, en Doortje riep tante toe: "Ach, hoor eens aan, Kareltje van Dominé is gestorven, zoo even; wat spijt mij dat!" "Karel?" vroeg Liesje en stond eensklaps nevens den ouden man; "Karel?"
"'t Is er ook een bestaan naar. 't Is even dwaas alsof je de dooden een dans over de graven in den maneschijn niet gunt. "Schaam je je omdat je dominé geweest bent? En wil je daarom sterven? Ik moet je zeggen, dat 't heel wat behoorlijker zijn zou als je je gaven gebruiken wou en nog wat nut doen in Gods groote wereld. "Waarom kwam je niet dadelijk bij mij? Ik zou dat wel in orde gemaakt hebben.
"Ja, voorzoover ik me herinneren kan; maar... een idee! dominé!" riep de professor vroolijk, "neem u ze! 't zijn juist stukken voor u; hebt u er lust in als 't u belieft!... vijf stuks." "Wilt u ze verkoopen, Professor!" "Ik wil mijn belofte houden: u te helpen." "O dank u, dank u; als ze niet te duur zijn." "Och, daar worden we 't wel over eens," meende de professor.
»Dat is goed, Frits! maar ongelukkig kan ik nu niet langer blijven, en wij hebben dominé Willems al lang genoeg opgehouden." »Maar, Frits! je brengt me toch eerst thuis?" vroeg Dientje. »Ja, schalkje! ik begrijp wel, dat gij geen lust hebt die boodschap mee te doen," antwoordde Frits glimlachend, en de beide kinderen namen hun afscheid.
«Nou....." een versche hoeveelheid tabak stopte zijn mond dicht, hij klapte de koperen tabaksdoos toe, likte de bruine reepjes die over zijn onderlip krulden naar binnen en ging toen bedaard al kauwend voort: «nou, Dominé K. heeft het beroep naar Noord-Scharwou toch aangenomen." «Hè, dat 's gek," zei 't vrouwtje, «en voor een poos was het dat-ie bleef."
»Wees voorzichtig, papa! Dat zal niet goed afloopen!" Dominé De Witt schudde zacht het hoofd. André had zijn grijzen hoed met breede randen gegrepen. Hij droeg het smaakvol kostuum van den vorigen dag, met uitzondering van de lichte das, die nu door eene zwarte vervangen was. »Gaat u mee, papa?" vroeg André. »Het wordt mijn tijd!
De meid kan er, als vanzelf spreekt, geen woord van verstaan, maar die zegt dat ze den heelen slag van Waterloo op het klavier kan nadoen!" »Zwijg, mensch! De slag van Waterloo! Ik word er koud van als ik er om denk, ik heb er een neef in verloren." »Zij zeker niet; anders zou zij er geen grapje van maken." »En de dominé wil voor vromer doorgaan dan mijn man; hoe kan die dat dan toelaten."
Woord Van De Dag