Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juli 2025
»Er is dus haast bij?" vroeg Hulda vrij bedremmeld. »Zeg, is er haast bij?" »Dat schijnt zoo." »Geef op," zei vrouw Hansen op een toon, die genoegzaam eene vrij hevige onrust aanduidde. »Zie, hier is hij," antwoordde de knaap, terwijl hij den brief toonde, »geheel zindelijk en niet gekreukt. Maar...." »Maar wat?... Geef dien brief toch over, jongen. Hoort gij niet?"
Eerst nu zag Frank, in het licht, de armoede van zijn uiterlijk; zijn dun gesleten jasje, vet glimmend en knoopen missend; zijne afgetrapte, uitgerafelde broek; zijne vuile bouffante, die een gemis aan linnen verborg; zijne uitgezakte schoenen met gaten. Een ouden hoed had hij bedremmeld, verlegen, in de hand gehouden.
Toen liep hij eenige passen terug en lei zich weêr neêr om te slapen. Des morgens opende hij zijn oogen en ontwaarde schier naast hem Mevena in zittende houding, alsof ook zij juist was ontwaakt. Haar gelaat, dat zeer bleek was, glimlachte. "Wij zijn laat," zeide ze. Tamalone bloosde en stond bedremmeld op. In blakende zonnewarmte reden zij zwijgend naast elkander den derden dag.
Cécile zat aan den anderen kant van het vuur op een lage, sierlijk gedrapeerde tabouret en keek met een spottend lachje op, toen hare moeder met Elsje binnen kwam. Bedremmeld bleef het kind bij de deur staan, totdat mevrouw d'Ablong haar bij de hand nam en naar Miss Piper toebracht. "Mijn nichtje, Miss Piper," herhaalde Elsje's tante. "Gij zult gauw goede vrienden met haar worden, hoop ik.
In dat priëeltje zat Lisatje heel alleen op een bank, met den rug halvelings naar Fonske toegekeerd. Lisatje, wilt-e weere komen poseeren? vroeg hij zacht. Nien ik, hoofdschudde zij kortaf. Hij stond daar even, roerloos en bedremmeld. Woarom niet? vroeg hij eindelijk. Dóáromme! Hij begreep er niets van. Wat had hij haar nu toch misdaan! Toe, kom, streelde hij vleierig.
Zoudt gij ook mij niet in de holen uwer kerkers werpen en, als ik bleef volharden in zoogenaamd ongeloof, mij uitleveren aan den regter om verwezen te worden naar het vuur? Bedremmeld trad de Jezuïet een schrede achteruit. Dergelijke vraag had hij niet verwacht. En wat er op te antwoorden?
Claes Gerritsz trad bedremmeld terug, toen hij den norschen oogopslag des Frieschen edelmans ontmoette: maar de boschwachter Walger, die door zijn beroep meer gewoon was, met edellieden evenals met kameraden om te gaan, nam het woord op: "Deze snaak veroorzaakte hier opschudding: en daar het ongeoorloofd is, messen te dragen, althans te trekken, binnen het rechtsgebied van Haarlem, zoo brachten wij hem naar den Schout: en wij zouden u raden, Jonker! u hier niet tegen te verzetten, of het kon ook met u slecht afloopen."
Zij werd vuurrood en liep heen onder het stamelen: "Dank u, mijnheer Jean, ik dank u wel". Terwijl ik mijne handen afveegde, bleef ik bedremmeld tegenover oom Lazare staan. De waardige man, wiens armen gekruist waren en een tip van zijn gewaad ophielden, keek Babet na, die in allerijl en zonder het hoofd om te wenden, wederom het pad beklom.
"He, dat vind ik aardig!" zei Frits. "Dan zullen wij wel goede vrienden samen worden, Elsje." "Hè, zeg toch Lizzie," zei Cécile. "Wel neen, ik vind Elsje veel mooier. Heb jij Lizzie gemaakt van dien aardigen, Hollandsche naam? Zeg Elsje, wordt je ook wel eens Roodkapje genoemd?" Elsje zweeg bedremmeld en keek verlegen naar hare tante.
En omdat dit voelen nu zoo sterk in hen is, worden zij bedremmeld en links, zoodra zij iemand een genoegen of weldaad bewijzen: zij zien het aankomen, dat de begiftigde hen wil danken en ziedaar: nu gaat dat onbewuste voelen zich in hen openbaren als een weerzin tegen bedankt te worden; zij geven daarom hun gift haastig, bij het ruwe af, en maken zich gauw uit de voeten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek