United States or Bermuda ? Vote for the TOP Country of the Week !


Εθρήνει εκείνον τον οποίον ασμένως κατέστρεφε· πίστευσε δε εις την ειλικρίνειαν των δακρύων του, όταν και εμέ ίδης κλαίοντα. ΚΑΙΣΑΡ. Όχι, φιλτάτη Οκταβία· θα λαμβάνης πάντοτε ειδήσεις παρ' εμού· δεν θα εξαλείψη ο χρόνος την ανάμνησίν σου. ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Ελθέ, Καίσαρ· θα διαγωνισθώμεν εις τον προς αυτήν έρωτα. Ιδού σε εναγκαλίζομαι και σε αφήνω υπό την σκέπην των θεών. ΚΑΙΣΑΡ. Χαίρε. Ευτύχει!

Αυθέντη, είπεν η γραία, πίστευσε εις τα όσα σου λέγω, διατί η άκρα ωραιότης της Βασιλοπούλας είναι τόση, που όστις την ιδή εβγαίνει από τον εαυτόν του και δεν στοχάζεται τον θάνατον διά το ουδέν. Και πως αυτά τα αινίγματα, απεκρίθη ο Καλάφ, είναι τόσον σκοτεινά, που να μην είναι κανείς να τα εξηγήση, ετούτο είναι πολύ, δεν το πιστεύω.

« Εις τον εξαισίως υπέρλευκον κόλπον της τούτα κ.λ. » ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Αυτά της έγραψεν ο Αμλέτος; ΠΟΛΩΝΙΟΣ Έχε ολίγην, Βασίλισσα μου, υπομονήν· πιστόν θα μ' εύρης. Ω αγαπημένη μου Οφηλία! στενοχωρούμαι με αυτούς τους στίχους· δεν είμαι καλός να μετρώ τα στε- νάγματά μου αλλ' ότι σε ακριβαγαπώ, ω ακριβή μου, πίστευσέ το. Χαίρε.

ΑΜΛΕΤΟΣ Δεν σ' εννοώ καλά. θέλεις να παίξης αυτόν τον αυλόν; ΓΥΙΛΔΕΝΣΤΕΡΝΗΣ Κύριέ μου, δεν ημπορώ. ΑΜΛΕΤΟΣ Αν μ' αγαπάς. ΓΥΙΛΔΕΝΣΤΕΡΝΗΣ Πίστευσέ με, δεν ημπορώ. ΑΜΛΕΤΟΣ Θερμώς σε παρακαλώ. ΓΥΙΛΔΕΝΣΤΕΡΝΗΣ Δεν γνωρίζω πώς πιάνεται καν, Κύριέ μου.

ΟΣΒ. Τα έγραψα, κυρία μου. ΓΟΝΕΡ. Ξεκίνησε αμέσως· πάρε μαζί σου μερικούς ανθρώπους μου. Ειπέ της τους φόβους μου, και πρόσθεσε και ιδικούς σου λόγους, ώστε το πράγμα δι’ αυτήν χειροπιαστόν να γίνη. Ξεκίνησε. Και κύτταξε αμέσως να γυρίσης. — Απέρχεται ο ΟΣΒΑΛΔΟΣ. Α! όχι όχι· πίστευσε, με τους γλυκούς σου τρόπους και με την καλωσύνην σου την τόσην... Δεν σου λέγω ότι αυτά είναι κακά.

ΙΟΥΛΙΕΤΑ Ακόμη δεν 'ξημέρωσε· θα φύγης από τώρα; Ήτον φωνή αηδονιού, κορυδαλός δεν ήτον που σου εφόβισε τ' αυτί με το κελάδημά του·εκείνην πέρα την ρωδιάν τ' ακούω κάθε νύκτα. Ω! πίστευσέ μ', αγάπη μου, ήτον αυτό αηδόνι. ΡΩΜΑΙΟΣ Κορυδαλός ελάλησε και την αυγήν κηρύττει· δεν είν' αηδόνι. Κύτταξε τα φθονερά χαράκια, που εσημάδευσε το φως σταις άκραις των συννέφων.

Όμως εγώ θα σου πω, και αν θέλης, πίστευσε. — Θα πιστεύσω. — Με τον πατέρα σου πηγαίνομεν εις το χωριό το δικό μου. — Και πού είνε αυτό; — Τέσσαραις πέντε ώραις μακρυά απ' εδώ. — Και τι κάμνετε εκεί; — Αυτό κ' εγώ δεν το ξεύρω καλά καλά. — Δεν το ξεύρεις; — Βέβαια. — Πώς γίνεται; — Γίνεται. — Τι θα πη; — Για την ώρα, δεν ξεύρω τι κάμνομεν. Εις το μέλλον όμως ίσως θα κάμωμεν τίποτε. — Τι πράγμα;

ΠΟΛΩΝΙΟΣ Δεν είν' έτσι, Κύριε; Πίστευσε, σεβαστέ, πως έχω αφιερώση την πίστιν και όλην την ψυχήν μου εις τον Θεόν μου και αδιακρίτωςτον καλόν μου βασιλέα· και νομίζω, — εκτός αν τούτος ο εγκέφαλός μου έχασε την λεπτήν πολιτικήν οσμήν του, — πως την αληθινήν και μόνην ηύρα αιτίαν της τρέλλας του Αμλέτου. ΒΑΣΙΛΕΑΣ Α! κείνο να λέγης· αυτό να μάθω αναζητώ.

ΑΜΛΕΤΟΣ Έτοιμος είμαι να το δεχθώ με όλην την προθυμίαν του πνεύματός μου. — Κάμε την ορθήν χρήσιν του καλύμμα- τός σου· χρησιμεύει διά την κεφαλήν. ΟΣΡΙΚΟΣ Ευχαριστώ σε, Υψηλότατε, κάμνει πολλήν ζέστην. ΑΜΛΕΤΟΣ Όχι, πίστευσέ με, κάμνει πολύ ψύχος· πνέει βορράς. ΟΣΡΙΚΟΣ Κάμνει αρκετό ψύχος τωόντι, Κύριέ μου.

Κύριε, νεόφερτος από την Γαλλίαν ήλ- θεν ο Λαέρτης· ένας τέλειος ευγενής, πίστευσέ με· γε- μάτος αξιόλογα διακριτικά, γλυκοκοινώνητος και παρρη- σιαστικός· τωόντι, αν δι' αυτόν θα ομιλήσωμεν αισθαντι- κώς, είναι ο χάρτης ή το ημερολόγι της ευγενείας, διότι εις αυτόν θα εύρης το περιεχόμενο των προτερημάτων, όσα δύναται να επιθυμήση κάθε ευγενής.