United States or Mauritius ? Vote for the TOP Country of the Week !


Να σάςε ζήση η νεοφώτιστη, είπε προκύψασα από το πανωπόρτι μία γραία γειτόνισσα, ήτις ευρισκομένη εις την εκκλησίαν ήκουσε και αυτή ότι το παιδί τωνόμασαν Αχλαδία. Πράγματι δε κάτι τοιούτον είχε συμβή. Επειδή ο Μανώλης εδυσκολεύετο να συγκρατήση εις την μνήμην του το ασυνήθιστον όνομα, η αδελφή του, μετά πολλά μάταια πειράματα, του είπε νάχη στο νου του την «αχλαδιά», διά να το θυμηθή.

Πλησίον του επί μιας ψιάθου, με τας κνήμας οκλαδόν εκάθητο έν παιδίον το οποίον εμειδία διαρκώς. Επειδή δε εδυσκολεύετο να ενθυμηθή τον χαλδαϊκόν του όνομα το ονόμαζεν απλώς ο Ασιανός. Από καιρού εις καιρόν εξηπλούτο επάνω εις το τρικλίνιον, και οι γυμνοί του πόδες εδέσποζον της ομηγύρεως.

Φθάσας εις τον Άλυν, διεβίβασε το στράτευμά του, ως μεν εγώ νομίζω διά των υπαρχουσών γεφυρών, ως διηγούνται δε οι Έλληνες διεύθυνε την διάβασιν ο Θαλής ο Μιλήσιος· διότι, λέγουσιν, αι γέφυραι δεν ήσαν ακόμη κατεσκευασμέναι και ο Κροίσος εδυσκολεύετο να επιχειρήση ταύτην, όταν ο Θαλής, όστις ευρίσκετο εις το στρατόπεδον, αποτρέψας τον ποταμόν, τον έκαμε να τρέχη ουχί προς τα αριστερά αλλά προς τα δεξιά του στρατού.

Η μάνα της της έδωκε να πίη το φάρμακον, το οποίον είχε παρασκευάση η Φραγκογιαννού. — Κουράγιο, κοπέλλα μ', είπεν αύτη με πραείαν φωνήν. — Πού βρέθηκες εδώ; είπεν η λεχώνα. Την εκύτταζε με απορίαν, κ' εδυσκολεύετο να την αναγνωρίση. — Ο Θεός μ' έστειλε, είπε μετά πεποιθήσεως η Γιαννού. — Καλά που ήρθες, εδήλωσε τότε και η γραία.

Και το καλλίτερο 'νε να τσ' αφήσης να κουρεύγουνται και να ξανοίξης να πάρης μια φρόνιμη γυναίκα ... μια γυναίκα που να σ' αγαπά και να την αγαπάς. Σ' όλο το ύστερο δε σου στέκει τουλόγου σου να παρακαλής. Πρέπει, να σε παρακαλούνε. Και εκάστοτε εφαίνετο ότι κάτι είχεν ακόμη να είπη, αλλ' εδυσκολεύετο και εδίσταζε να το εκστομίση.

Ο Θεόδωρος τον παρετήρει έκπληκτος. — Σαν να τον γνωρίζω, μου φαίνεται, αυτόν τον σκύλο, είπε. Τίνος είνε; Τίνος είνε; Και επροσπάθει ν' αναμνησθή. Αλλ' εδυσκολεύετο. — Κάποιου φίλου μου θα είνε βέβαια, έλεγε. Μπα! και θέλει θεολογία πως είνε φίλου μου; Αφού έρχεται και μου σει την ουρά. Μεγάλο πράγμα πώς το κατάλαβα! Αλλά τίνος να είνε;

Αλλ' η γυνή εσκύλιαζε και εδαιμονίζετο, όταν τον ήκουεν ανανεούντα την υπόσχεσιν ταύτην, και απήτει να κηρύξη φανερά ο σύζυγός της εις τον Λάμπρον ότι θα του έδιδε ψήφον. Την θυσίαν ταύτην εδυσκολεύετο να κάμη ο Σπληνογιάννης, και από εβδομάδων ήδη το ανδρόγυνον «δεν έτρωε μερωμένο ψωμί». — Τα βλέπεις λοιπόν, φίλε κύριε Λάμπρε, είπε μετά προσποιητής σοβαρότητος, δάκνων τα χείλη, ο Μανώλης.