Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 24 Ιουνίου 2025
Και προσέτι είναι φανερόν εκ των γεγονότων, ότι τούτο είναι το χρώμα . Διότι το χρώμα ή είναι εις το άκρον των σωμάτων ή είναι αυτό το άκρον. Διά τούτο και οι Πυθαγόρειοι ωνόμαζον χρώμα την επιφάνειαν• διότι το χρώμα είναι εις το άκρον του σώματος, αλλά δεν είναι το άκρον του σώματος.
ΑΜΛΕΤΟΣ Κύριέ μου, ποσώς· πολύ 'ς τον ήλιον είμαι . ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Γλυκέ μου Αμλέτε, αυτό ρίξε το μαύρο χρώμα , και φίλου στρέψε βλέμμα προς τον βασιλέα. Μη πάντοτε με βλέφαρα χαμηλωμένα ζητής τον ευγενή πατέρα σου εις το χώμα. Κοινό το πράγμα· ό,τι ζη θε ν' αποθάνη, και απ' την φθαρτήν ζωήν περνάς 'ς την αιωνίαν. ΑΜΛΕΤΟΣ Ναι, δέσποινα, κοινό . ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Και αν είναι, διατί φαίνεται παράδοξο 'ς εσέ;
Φλόκος , τα κρόσια της φλοκάτας και κάθε μαλλίνου υφάσματος. — Φουρκάλλες , διχαλωτόν ξύλον. — Φτουρώ και νταγιαντώ = βαστώ, υποφέρω. — Φράξος , δένδρον από τον φλοιόν του οποίου βάφονται τα μάλλινα υφάσματα κατάμαυρα. Χερακώνω , χουφτιάζω με το χέρι. Χελιά, κούλια, κάλεσσα, στερφοκάλεσα, κανούτα, καψαλή, κότσινη, μονοβύζα , ονόματα προβάτων διδόμενα από το χρώμα και από την μορφήν.
Αν οι Ιστορικοί παραδέχουνταν πως το Βυζαντινό το Κράτος αρχίνησε το δρόμο του μαζί με τον Κωσταντίνο, αγάλι αγάλι παίρνοντας το χρώμα, το χαρακτήρα και τη γλώσσα του τόπου, ώσπου έγινε καθάριο ρωμαίικο, αντίς να σπάνουν τα κεφάλια τους πασκίζοντας να βρούνε σε τίνος Βασιλεία έπαψε να είναι ρωμαϊκό κι αρχίνησε να γίνεται ρωμαίικο, και πιο κοντά στην αλήθεια θα πήγαιναν κι από μεγάλη σύχυση θα μας γλύτωναν.
Αλλά το χρώμα, όπερ κατά το πλείστον επικρατεί, είναι το ερυθρόν χρώμα, χαρακτηριστικόν δημιουργηθέν εκ της κόψεως του πυρός και της εντυπώσεως την οποίαν έκαμεν εις το υγρόν.
Δεν έβλεπα τίποτε, εκτός του καθαρού ουρανού λαμβάνοντος προς ανατολάς χρώμα ροδόχρουν, υπό τας ακτίνας του δύοντος ηλίου. Επί τέλους μ' εφάνη ότι διέκρινα μακράν πτηνόν και γραμμήν υπ' αυτό κυματίζουσαν. Ήτο όφις; ήτο ταινία; Έβλεπα μετά προσοχής προσπαθών να διακρίνω τι ήτο. — Παιδιά, εφώναξε βροντωδώς ο αρχηγός. θέλω πέντε από σας να συνοδεύσετε τον υπάσπιστήν κάτω εις το ποτάμι.
Δώρα φέρω ακριβά κι' εις ελπίδας πλέω... η Παφία με τραβά και το μύρον του Σαββά 'στούς βωμούς της καίω. Όπου νέον συναντώ μ' εύρωστον λαγόνα, καταστράπτω και βροντώ και την ρώμην του κεντώ προς καλόν αγώνα. Εις ομίλους ζηλευτούς λάλον έχω στόμα, και ως κόσμους τορρευτούς θέλω νέους τορνευτούς με ροδίζον χρώμα.
Βεβαίως ζώον θα ειπούμεν ότι λέγεται πολύ ορθώς, όταν γίνη μία συνένωσις ψυχής και σώματος και γεννήση μίαν μορφήν. Πολύ ορθά. Αυτό λοιπόν δικαιότατα δεν ονομάζεται ζώον; Μάλιστα. Δηλαδή ασώματον δεν ημπορεί να υπάρξη κανέν άλλο, το οποίον να μην έχη ποτέ κανέν χρώμα, παρά μόνον το θειότατον γένος της ψυχής.
Γύρω ο κατάψηλος ως το ταβάνι σκελετός του φαρμακείου με το γλυκό κιτρινωπό χρώμα του, φωρτωμένος στα γυάλινα βάθη του από βάζα, γυάλιζε εδώ κι εκεί από το ηλιοπλημμύρισμα.
Αλλ' ο Μαύρος δεν είχε μελετήσει, διότι εξετασθείς και εις το προηγούμενον μάθημα υπέθεσεν ότι δεν θα εκαλείτο τόσον ταχέως. Εν τη αμηχανία του παρεκάλεσε παρακαθήμενον μαθητήν να τον αναπληρώση. Αλλ' εις τον καθηγητήν είχε, φαίνεται, κάμει εντύπωσιν, κατά το προηγούμενον μάθημα, ότι ο Μαύρος ήτο και κατά το χρώμα μαύρος. Διό εξεπλάγη όταν είδεν εμφανιζόμενον ενώπιόν του ένα κατάξανθον νέον.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν