Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 24 Ιουνίου 2025
ΠΕΤ. Λοιπόν θέλεις να τα κληρονομήσης και αυτά και να γίνης καθ' όλα όμοιος με τον Ευκράτην; ΜΙΚ. Όχι, αδερφέ, όχι• καλλίτερα να πάω από πανούκλα• αν πρόκειται να καταντήσω έτσι. Στον άνεμο το χρυσάφι και τα πλούσια γεύματα. Προτιμώ να έχω μόνο δυο οβολούς, παρά να με κλέφτουν οι υπηρέται.
Είμαι το καμπαναρειό στο ναό του πόνου και για της ψυχές που έχουν σκοπό σημαίνει τους όρθρους και τους εσπερινούς η σιωπή μου. Σε κείνον που πόνεσε πρέπουν μακρυνές κορφές στο γέρμα του ηλιού. Σε 'κείνον που πόνεσε πρέπει το διαμάντι του αποσπερίτη κρεμάμενο το βράδυ απάνου από χιονισμένο βουνό. Σε κείνον που πόνεσε πρέπει το χρυσάφι των Αττικών βράχων πίσω από αυστηρό κυπαρίσσι.
Αν είχε την δυστυχίαν να πάρη πτωχόν άνδρα, είχεν όμως την δεξιότητα ν' αναθρέψη ελευθερώτερον την μόνην θυγατέρα της. Της έπαιρνε χρυσάφι και εκεντούσε, της έπαιρνε τερεπλίκι και έπλεκε, της έπαιρνε χασέδες και έρραπτε. Και την εδίδαξε να κατασκευάζη μόνη της ωραία γλυκύσματα.
Τότε λοιπόν, αφού επιθυμούν και έχουν χρήματα, και αφού συ ημπορείς να τους ωφελήσης μεγάλως, διά ποίον λόγον δεν σε έστειλαν οπίσω φορτωμένον από χρυσάφι; Αλλά μήπως πάλιν οι Λακεδαιμόνιοι ημπορούν καλλίτερον από σε να εκπαιδεύσουν τους υιούς των; Και λοιπόν συμφωνείς και συ να το εξηγήσωμεν ούτω πως; Ιππίας. Διόλου μάλιστα. Σωκράτης.
Ευρισκόμενος μίαν ημέραν εις το κυνήγι ένας νέος βασιλεύς της Κίνας, ονομαζόμενος Ρουσκάδ, εσυναπάντησε μίαν έλαφον άσπρην με βούλες κίτρινες και μαύρες, η οποία είχεν εις τα ποδάρια της βραχιόλια χρυσά και επάνω εις τες πλάτες της σκέπασμα από ατλάζι κίτρινον, κεντημένον με χρυσάφι.
Εκεί ο γερός Μενέλας σιμά του αμέσως βρέθηκε κρατώντας το κοντάρι. Με περικάλια ο Άδραστος του πέφτει στα ποδάρια 45 «Πάρε με, αφέντη, ζωντανό, και ξαγορά θα λάβεις. Έχει μεγάλους θησαβρούς στου πλούσιου μου πατέρα, χαλκό, χρυσάφι, σίδερο δυσκολοδουλεμένο· και θα μετρήσει ο γέρος μου πολλά για να με σώσει, αν μάθει ακόμα ζωντανό πως μ' έχουν στα καράβια.» 50
Συ της σοφίας η θεά, συ του Διός η κόρη, και της Ακαδημίας μας πολύτιμος στολή, ω! κτύπα την ασπίδα σου με το μακρύ σου δόρυ, κι' ο ήλιος 'στο χρυσάφι σου ας ακτινοβολή. Σε βλέπω και σε χαιρετώ, θεά χαριτωμένη, αν και κατάντησες και συ σαν όλα ξεπεσμένη.
Νομίζεις ότι είναι σιδερένιο επειδή είναι μαυρισμένο, εάν όμως το καθαρίσεις βλέπεις ότι είναι χρυσό. Το χρυσάφι είναι πάντα χρυσάφι.....»
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Τον φονευμένον του να σύρη κατά μέρος· κ' επάνω εις τον νεκρόν, αυτή του η τρέλλ' ακόμη, ως άδολο χρυσάφι μέσα εις αλλ' αχρεία μέταλλα, δείχνει την αγνήν του γνώμην· κλαίει διά την πράξιν του. ΒΑΣΙΛΕΑΣ Εδώθε ας φύγωμε, ω Γελτρούδη!
Εταίρος Αλλά ο άργυρος δεν έχει την αξίαν του χρυσού. Σωκράτης Ιδού λοιπόν. Πρέπει, καθώς φαίνεται, διά να προσδιορίσωμεν το κέρδος να γνωρίζωμεν την αξίαν των πραγμάτων. Τώρα, αν και ο άργυρος μ' όλον τούτο είναι περισσότερον από το χρυσάφι, λέγεις ότι δεν έχει την αξίαν του, το δε χρυσάφι, αν και είναι ολιγώτερον, λέγεις ότι έχει μεγαλυτέραν αξίαν.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν