Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 17 Ιουνίου 2025
Σωκράτης Ότι ποτέ δεν επρόσεξες εις τ' αγάλματα του Δαιδάλου· πιθανόν δε και να μη υπάρχουν πλησίον σας. Μένων Διατί το λέγεις αυτό; Μένων Πώς λοιπόν; Διατί λοιπόν λέγω αυτά; διά τας αληθείς θεωρίας. Μένων Με κάτι τέτοιο, μα τον Δία, Σωκράτη, ομοιάζουν. Σωκράτης Και εγώ βεβαίως ομιλώ ουχί ως να γνωρίζω, αλλ' απλώς συμπεραίνων.
Μεταξύ των παλαιοτέρων κλεφτών αναφέρονται πολλοί οι οποίοι, άθυμοι πάντοτε και μελαγχολικοί ανελάμβαναν ευθύς την ευθυμίαν και την χάριν των μόλις ωσφραίνοντο πυρίτιδα και ήκουον σφαίραν συρίζουσαν πλησίον των. Ο Οδυσσεύς ηδυνήθη προσδεδεμένος εις τον ιστόν της νηός του ν' ακούση ατάραχος το άσμα των Σειρήνων.
Τινές δε έρχονται και επίτηδες διά να διατρίψουν πλησίον μου και μεταξύ αυτών είνε οι σοφώτατοι των Ελλήνων, οίτινες δεν αποφεύγουν την συναναστροφήν μου.
— Έφαες το κουλούρι σου κάτω τη μούρη σου! του είπε γελώσα η σύζυγός του, ήτις ισταμένη πλησίον του υιού της, τον περιέβαλε με ακτινοβολίαν στοργής και εγίνετο διερμηνεύς της σιωπής του. Εδώ ν' άλλου αράδα.
Ευχήθη και τον άκουσεν ο πάνσοφος ο Δίας, και απ' τα νεφώδ' υψώματα του ακτινοβόλου Ολύμπου βρόντησ' ευθύς· εχάρηκεν ο θείος Οδυσσέας. και από το σπίτι πρόβαλε φωνήν γυναίκ' αλέστρα 105 πλησίον, οπ' ευρίσκονταν οι μύλοι του κυρίου, και δώδεκ' αγωνίζονταν γυναίκες να ετοιμάσουν κριθάλευρα, σιτάλευρα, μεδούλι των ανθρώπων. κ' η άλλαις άμ' απάλεσαν κοιμώνταν· μόνη εκείνη άλεθε ακόμ' η αδύναμη· τον μύλον η θλιμμένη 110 κράτησε, κ' έβγαλε φωνή, σημάδι του κυρίου· «Δία πατέρα, 'που εις θεούς και ανθρώπους βασιλεύεις, μεγάλα εβρόντησες από τον κάταστρον αιθέρα, ούδ' είναι νέφος πουθενά· κάποιο σημείον δείχνεις· κ' εμένα τώρα της πτωχής 'ς ό,τ' είπω δόσε τέλος· 115 ύστερη σήμερα φορά 'ς το σπίτι του Οδυσσέα να ευφρανθούν το πρόσχαρο συμπόσιον οι μνηστήρες· αυτοί, 'που 'ς τ' άλεσμα βαρύ τα γόνατα μού κόψαν και την καρδία, τώρα εδώ να φάγουν το ύστερό τους».
Βαστάζεται υπό τεσσάρων ναυτών μετά σεβασμού και κατανύξεως και περιστοιχίζεται παρ' άλλων ναυτών, ετοίμων εκεί πλησίον ν' αρπάσωσιν είτα τας λαμπάδας του, φυλακτήριά εν ταις τρικυμίαις.
Οι Τούρκοι είχαν σταθή πλησίον της εισόδου και εφαίνοντο περιμένοντες την προσφοράν καθεκλών διά να καθίσουν. Αλλ' όταν τους διέκριναν οι χορεύοντες και οι περί τον χορόν ιστάμενοι, όλα τα πρόσωπα συνωφρυώθησαν. Κρυφομιλήματα ήρχισαν, οι δε νεώτεροι απηύθυναν προς τους Τούρκους βλέμματα απορίας και οργής.
Ποτέ έως τότε δεν τον είχεν ίδη η μητέρα του τόσον θαρρετόν, αλλά και τόσον λυπημένον. Εκάθησε πλησίον της και της αφηγήθη τας στενοχωρίας και τας θλίψεις του, και πως ο Θωμάς είχε θρονιασθή προ της θύρας και του ήτο αδύνατον πλέον και να βλέπη απλώς την Πηγήν.
Έκαστος δε βεβαίως από κάθε άλλην φοράν πηδά ελαφρότερα και φαιδρύνεται και φορτώνεται παρρησιαστικότητα και απροσεξίαν διά τους πλησίον του μέσα εις αυτήν την διάθεσιν, απαιτεί δε να αναδειχθή άρχων ικανός και διά τον εαυτόν του και διά τους άλλους. Αμέ τι άλλο;
ΜΕΝ. Είνε αδύνατον, φίλε μου, να σου διηγηθώ τα πάντα κατά σειράν, αφού και να τα βλέπω μόνον ήτο κοπιώδες. Αλλά τα κυριώτερα των συμβαινόντων εφαίνοντο όπως εκείνα τα οποία λέγει ο Όμηρος ότι ήσαν ζωγραφισμένα επί της ασπίδος. Αλλού μεν ήσαν συμπόσια και γάμοι, αλλού δε δίκαι και συνελεύσεις, από το άλλο δε μέρος κάποιος ετέλει θυσίας και πλησίον άλλος εφαίνετο να πενθή.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν