United States or Falkland Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Η ιδέα είναι εν τω ατόμω, είναι η εσωτερική μορφή, ήτις ενεργοποιεί την απλήν δύναμιν αυτού, μορφώνει την ύλην αυτού. Ο Μετάφρ. Η Σειρά των Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων, των Εκδόσεων Φέξη, υπήρξεν ένας σταθμός στα ελληνικά χρονικά.
Η αποστολική απλότητα αγάλι αγάλι περνούσε και πήγαινε, κ' έμπαινε στον τόπο της η νέα αυτή μορφή της θρησκείας, που δίχως άλλο τη χρωστούμε στους κατατρεγμένους εκείνους Εθνικούς. Έτσι πλήθηναν αυτή την εποχή κ' οι τελετές, κι άλλα σφανταχτερά σημάδια πούμειναν ως τα σήμερα στις Ακολουθίες μας.
Άφισέ με ήσυχο. ΜΙΣΤΡΑΣ — Σέβομαι τα νεύρα σου. Ας είναι! Πού είναι η κόρη σου; ΦΛΕΡΗΣ — Πού νάνε; Μες στην κάμαρή της, γονατισμένη μπροστά σε καμμιάν εικόνα. Αυτό το μοναστήρι της Τήνου μου την πρόκοψε. Όλο και κλάματα. Θαρρώ πως είν' ερωτευμένη με όλους τους αγγέλους τουρανού. ΜΙΣΤΡΑΣ — Μέσα στα μοναστήρια, μάτια μου, είπε κάποιος φιλόσοφος, ο Χριστός πέρνει τη μορφή του Αδώνιδος.
Μέσ' 'ς τα κλαριά του ανάμεσα ασπρούδιζε η μορφή του, Είχε καμπάνα 'ς τ' ώμορφο 'ψηλό καμπαναριό του, Κάθε διαβάτης έκαμνε περνώντας το σταυρό του· Νυχτόημερα το φώτιζαν τότες χρυσά καντήλια, Ασημωμέναις έλαμπαν η 'λίγαις του εικόνες, Και γέροντας καλόγηρος ανάδευε 'ς τα χείλια Πότε τροπάρια και ψαλμούς, πότε γλυκούς κανόνες, Και πότε τ' αργυρόχρυσο κουνώντας θυμιατό του Μ' ευλάβεια του θυμιάτιζε το θόλο τον κυρτό του.
Αλλ' οποία υπήρξεν η έκπληξίς μου, όταν τον είδον εισελθόντα εις το δωμάτιόν μου! Η ωχρά μορφή του, εφ' ης αφ' ενός μεν αντηνακλάτο το λευκόν του σαρικίου του χρώμα, αφ' ετέρου δε το πράσινον του ράσου του, εφαίνετο ως μορφή νεκρού προ πολλού εκπνεύσαντος!
Του ρουπακιού τα φύλλα Να πέσουν όλα καταγής, να μεταμορφωθούνε Να γένουν σάρκαις ζωνταναίς, και τάψυχο το ξύλο Να λάβη ανθρώπινη μορφή.
Ξέρουμε από πόσα διάφορα στάδια πέρασε μια λέξη για ναλλάξη μορφή. Σήμερα δεν πιστέβει κανείς που το λατινικό vita έγινε με μιας vie, μήτε που το μουσάων έγινε μουσών από το πρωί στο βράδυ.
Κι αποκάτου έφερνε την επιγραφή της φράγκικα χαραγμένη και πλουμερή, οπώδειχνε τ' όνομα του παλληκαρά καβαλάρη και τον τόπο οπού ιστορήθη, την ξακουσμένη Φλωρέντια. Οι γέροι κ' οι αρβανίτες, που την τηρούσαν καταπλακωμένοι, δεν εγνώριζαν να ξεδιαλέξουν τα φράγκικα και πλουμερά γράμματα της επιγραφής, κ' έπασχαν από τη μορφή κι από τ' άρματα του καβαλάρη να τον πεικάσουν.
Μέλισσα της Μούσας! κάθε Χάρι σ' έθρεψε μ' άφθονη τροφή! για χάδια και φιλιά μορφή! άνοιξε, δος μου ένα φιλί, πονώ για σε, πονώ πολύ! Α μπα! Α' ΓΡΑΥΣ Μα πώς; εκτύπησες για να μου 'ρθής απάνω. ΝΕΑΝΙΑΣ Μπα! κάλλιο να πεθάνω! Α' ΓΡΑΥΣ Τι αγαπάς λοιπόν εσύ, κ' ήλθες 'ς αυτά τα μέρη με το δαδί στο χέρι; ΝΕΑΝΙΑΣ Κάποιον βαρβάτον θέλω. Α' ΓΡΑΥΣ Ποιόν;
Πάντα ένοιωσα μέσα μου κάτι σαν ξάφνισμα, πάντα είχα το αίστημα πως όλα όσα ζούσα είτανε μόνο κατά το μισό πραγματικότητα, πάντα η τάση μου είταν από κείνο που υπήρχε προς εκείνο που έμελλε να έρθη, προς το άγνωστο. Πάντα ονειρεύτηκα την ευτυχία μου κ' η ευτυχία δε μου παρουσιάστηκε ποτέ μ' άλλη μορφή από την οικογενειακή.
Λέξη Της Ημέρας