Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 22 Ιουνίου 2025
Ίδια γυναίκα γέννησε και σας και μένα. Για σας χύνω τα δάκρυά μου να σας προσβλέψω δεν μπορώ. Στοχάζομαι στη ζωή που μένει πόσα θα πάθετε δεινά απ’ τους ανθρώπους.
Τότε απαντάει τ' Ατρέα ο γιος, ο πρωταφέντης τ' Άργους «Ω γέρο, του Νηλέα γιε, των Αχαιών καμάρι, τον Αγαμέμνο εδώ θωράς, π' απ' όλους πέρα ως πέρα πιότερο ο Δίας μ' έψησε και θα με ψήσει ακόμα, όσο μου μένει ανασασμός και στέκουμαι στα πόδια. 90 Γυρνώ έτσι, τι στα μάτια μου γλυκός δεν κάθεται ύπνος, που ο πόλεμος μ' ανησυχεί και του στρατού τα πάθια.
Αυτόν θέλω τον κρύψει εις ένα τόπον που να μην φανερωθή ποτέ, και με τούτο το μέσον θέλεις μένει εις τον θρόνον σου, και θέλεις κυριεύσει και όλα τα πλούτη αυτουνού· επειδή και ωσάν τον βάλω εις τας χείρας μου θέλω του κάμει τόσες τυραννίες, που να τον υποχρεώσω να μου φανερώση τον θησαυρόν του.
Διότι των επιφανών ανδρών πάσα η γη τάφος, και όχι μόνον δεικνύει αυτούς η επιγραφή των στηλών εν τη οικεία πατρίδι, αλλά και εν τη ξένη η ενθύμησις της διαθέσεως μάλλον των πεσόντων ή των κατορθωμάτων των μένει ζώσα άνευ επιγραφής.
Είναι δικαίωμά μας λοιπόν να πάρωμεν όποιον δρόμον θέλομεν από τους δύο. Νέος Σωκράτης. Και πώς; Δεν είναι δυνατόν να πάρωμεν και τους δύο; Ξένος. Όχι βέβαια συγχρόνως, αξιοθαύμαστε φίλε. Με την σειράν όμως βεβαίως είναι δυνατόν. Νέος Σωκράτης. Εγώ λοιπόν προτιμώ να πάρωμεν και τους δύο με την σειράν. Ξένος. Αυτό είναι, εύκολον, διότι δεν μένει πλέον πολύ.
ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ Δυστυχισμένε σύζυγε, τόσο καλός που είσαι τέτοια γυναίκα άδικα πώς χάνεις! ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ Ο αφέντης θα καταλάβη τι έχασε, μονάχα όταν το χάση, ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ Ώστε δεν μένει πια καμμιά ελπίς; ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ Καμμιά δεν μένει. Ήλθε η μέρα που έγραψεν η Μοίρα να πεθάνη. ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ Μέσ' στο παλάτι έγινεν ό,τι έπρεπε να γίνη και ό,τι συνηθίζεται, σ' αυτάς τας περιστάσεις;
Ο Νίκος, βλέπων ότι δεν ήτο δυνατόν να γείνη αλλέως, παρεδέχθη το σχέδιόν μου, διαμαρτυρόμενος όμως ότι δεν μένει περισσότερον και ότι, εάν εγώ μετανοήσω, εκείνος θ' αναχωρήση εξ άπαντος. Τούτο εγνώριζα ότι ήτο απειλή προς εκφόβισίν μου και ότι υπό ουδεμίαν περίστασιν δεν θα με απεχωρίζετο, αλλά τον εβεβαίωσα, ουχ ήττον, ότι δεν θα μετανοήσω και ότι μεθαύριον θ' αναχωρήσωμεν αφεύκτως.
Τώρ' όμως εσύ πήγαινε, να μη σε νοιώσ' η Ήρα· Κ' εγώ αυτά εγνοιάζομαι, για να τα τελειώσω. Κ' έλα με το κεφάλι μου να νεύσω, να πιστεύσης. Γιατί αυτό 'ν' το μέγα μου μες τους θεούς σημείον· Το πώς με το κεφάλι μου εγ' ό,τι και αν νεύσω, Δεν απατά, και δεν γυρνά, κι' ατέλειωτον δεν μένει.
Σ' αυτή δε μένει, Παρέκει βγαίνει, Κι' ένα σκαλίδι Πάντ' αντιβαίνει· 830 Αυτό κυττάζει, Για αυτό κοπιάζει Ο κόσμος όλος, Για να φαντάζη. Κι' όλοι γελιούνται, Τυφλά κινιούνται, Κι' επιζωτίς τους Ταλαιπωριούνται. Μέτραγε τα έξοδά σου, κατά το εισόδημα σου. 835 Κι' έτζι ζιής ευτυχισμένος, κι' οχ τον κόσμο παινεμένος. Μ Υ θ Ο Σ ΙΒ. Ο ι Λ α γ ο ί. Σ' εποχή καιρών και χρόνων.
Και λοιπόν εις εκείνους δεν μένει η εικών εν τη ψυχή, των άλλων δε δεν εντυπούται εις την ψυχήν η εικών.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν