United States or Fiji ? Vote for the TOP Country of the Week !


Δυστυχώς όμως φαίνεται ότι τοιαύτη ελπίς δεν υπάρχει, αφ' ου μετά τοιούτον πόλεμον ολίγιστοι μεν ετιμωρήθησαν, πολλοί δε ημείφθησαν και αμείβονται, μόνος δε τιμωρηθείς είνε ο πτωχός λαός, όστις θα φορτωθή νέα φορολογικά βάρη διά να πληρωθούν αι αμοιβαί των ηττηθέντων και των αιτίων της ήττης. Δεν είνε ανάγκη να μετατραπή η Θεσσαλία εις μουσείον διά να μάθουν οι Έλληνες να μισούν τους Τούρκους.

Ταξιδέψαμε νύχτα με τη γυναίκα μου· μεσάνυχτα φύγαμε από τη Ζαγορά, και δεν ξέρετε τι μαγεφτικά που είτανε με το φεγγάρι. Πουθενά δεν είδα τέτοιο θέαμα μοναδικό· βουνά και θάλασσα μαζί, πελώρια και τα δυο. Τάχει αφτά μόνο η Θεσσαλία. Καλός ο τόπος κ' η φιλοξενία χρυσή.

Αυτό ήθελε κι ο Στηλίχωνας, ν' ανακατευτή στ' Ανατολικά. Μια δυο λοιπόν και κατεβαίνει στη Θεσσαλία, όπου στο μεταξύ έφτασε κι ο Αλαρίχος. Πρέπει εδώ να σημειωθή πως οι νεώτεροι Ιστορικοί βρίσκουν το Στηλίχωνα πιο φταιξιάρη κι από το Ρουφίνο κι από τον Αλαρίχο· μερικοί τους μάλιστα υποψιάζουνται πως αυτός τούβαλε του Αλαρίχου φιτίλια και σηκώθηκε.

Στη Θεσσαλία, και απ' ένα δυο παλιές κοινότητες της Ακαρνανίας και της Εύβοιας, ο νομοθέτης, δεν ξέρω πώς, υποθέτω όμως από την αντίσταση των κατοίκων, άφησε την κοινοτική περιουσία να υπάρχει, μα πολύ στραβά ανακάτωσε στη διοίκησή της και τους δημάρχους.

Να δούμε τώρα και την ονομαστική βουλευταί , τι γίνεται αφτή. Ο λαός σας το κάνει βουλευταί-οι , γιατί κατάληξη -οι ξέρει πολύ καλά. Το βουλευταί- οι , που σας λέω, τάκουσα στη Θεσσαλία. Θα μου πήτε, τάκουσα σε κανένα χωριό.

Η Θεσσαλία μπορεί να θρέψει χιλιάδες ανθρώπους ακόμη. Έχει όμως ανάγκη από υδραυλικά έργα για να γίνει καλλίτερη και σιγουρότερη η καλλιέργεια και η εσοδιά. Είμαστε ναυτικό έθνος, και όμως μια ατμοπλοϊκή εταιρία της προκοπής για επιβάτες από την Αθήνα στην Πόλη, στη Θεσσαλονίκη και στη Σμύρνη δεν υπάρχει. Και μεταλλεία άπειρα έχει ο τόπος μας, και πόσα άλλα. Πρέπει να βρίσκει δουλειά ο λαός.

Και το πλατύχωρο του τόπου, η λαμπρότη κ' η μεγαλοπρέπεια των χαλασμάτων ύστερ' από τόσες χιλιάδες χρόνια αφ' όντας χτίσθηκαν, τα στολίδια κ' η μονέδες οπού ξεθάφτονται, κ' η θέση αυτή τους ακόμα κοντά στη λίμνη κι απάνω σε βουνό, μες τη μέση της χώρας των Μολοσσών και κατάστρατα του δερβενιού που φέρνει από την Ήπειρο στη Θεσσαλία, δείχνουν πως, μια βολά, μεγάλη και περίφημη πολιτεία ηπειρωτική ακούονταν εδώ δα, που ποιος ξέρει πότε θα να φανερωθούν τάχα το όνομά της κ' η ιστορία της.

Κ' έτσι γλύτωσε τότες η Αττική. Και δεν είτανε μόνο στην Αθήνα αυτό το ξύπνημα. Όλη η Ελλάδα πρέπει να ξανασάλεψε μια στιγμή, επειδή παντούθε τους έδιωξαν τους Γότθους, — από Αιτωλία, Ακαρνανία, Ήπειρο, Θεσσαλία, — όσοι δεν είχανε φύγει από τη θάλασσα.

Ήλθεν όμως η επιστράτευσι και μας επήραν τον Πέτρο να τον στείλουν να ετοιμασθή για πόλεμο στη Θεσσαλία. Εμείς εκλαίγαμε, ενώ αυτός ήτο κατενθουσιασμένος και δεν ωνειρεύουνταν άλλο παρά δόξες, γαλόνια, σκοτωμούς πασσάδων και χανούμισσες με διαμάντια. Τον συνταγματάρχη είχα χρόνο να ιδώ και προσπαθούσα να τον ξεχάσω, όταν μου μήνυσε ένα πρωί να περάσω από το σπήτι του για μια υπόθεσι σπουδαία.

Πες τους ότι, αν αφήσουν να μας πάρη το ποτάμι, Ευθύς πάλιν ο στρατός μας είνε έτοιμος να κάμη Ένα ήσυχο σεργιάνι έως εις την Θεσσαλία . . . Πες τους, ότι δεν εχάθη των ελλήνων η ανδρεία, Ότι έχομεν τουφέκια, Κρουπ κανόνια αρκετά, Υποβρύχια, τορπίλλας, και λαμπρά θωρακωτά.