Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 18 Μαΐου 2025
Αλλά τι έχετε και κλαίετε, ανόητοι, και μάλιστα συ ο φιλόσοφος, του οποίου προ ολίγου εκλαδέψαμεν τα γένεια; ΦΙΛ. Διότι, ω Ερμή, ενόμιζα ότι η ψυχή ήτο αθάνατος. ΜΕΝ. Ψεύδεται• δι' άλλα πράγματα λυπείται. ΕΡΜ. Ποία;
Λοιπόν δεν θα είναι καλλιτέρα μάλλον, εάν κακουργή και σφάλλη εκουσίως παρά ακουσίως; Ιππίας. Ναι, αλλά θα ήτο φρίκη, Σωκράτη μου, εάν πρόκειται να είναι καλλίτεροι οι εκουσίως σφάλλοντες παρά οι ακουσίως. Σωκράτης. Και όμως αυτό φαίνεται από όσα είπαμεν. Ιππίας. Όχι όμως εις εμέ τουλάχιστον. Σωκράτης. Εγώ όμως, καλέ Ιππία, ενόμιζα ότι και εις εσέ θα φανή έτσι. Απάντησέ μου όμως πάλιν.
Τόσον ακριβώς τους παρέστησε, ώστε ενόμιζα ότι τους έβλεπα ζωγραφισμένους. Όχι μόνον σωματικώς, αλλά και ψυχικώς τους εξεικόνισεν ακριβέστατα. ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ. Κι' εγώ πολύ εκοκκίνησα, ω Αλήθεια. Σεις δε τι λέγετε;
Διά τούτο εγώ τουλάχιστον ενόμιζα ότι ουδέ θα ενεθυμείτο αυτά την επιούσαν ο Ζευς και κάθε άλλο επίστευα παρά ότι θα ηγανάκτει και θα ενόμιζεν ότι έπαθε μέγα κακόν διότι ο διανέμων τα κρέατα έπαιζε θέλων να ίδη εάν θα διέκρινε την καλλιτέραν μερίδα ο εκλέγων.
Διότι αυτό ακριβώς ενόμιζα και εγώ, ήθελα όμως να το παραδεχθής και συ. Θεαίτητος. Αι λοιπόν το παραδέχομαι. Σωκράτης. Εις ποία λοιπόν από τα δύο κατατάσσεις την ύπαρξιν; Διότι αυτό προ πάντων συμβαδίζει με όλα τα πράγματα. Θεαίτητος. Εγώ μεν την κατατάσσω μεταξύ εκείνων τα οποία συλλαμβάνει μόνη της η ψυχή. Σωκράτης. Άραγε και την ομοιότητα και ανομοιότητα και την ταυτότητα και διάκρισιν;
— Λέγω, όταν είνε κανείς μακράν... Ύστερα του φαίνονται όλα εύκολα. — Αυτό; — Όταν όμως είνε πλησίον... — Τότε; — Τα βλέπει όλα ζερβοδίμιτα; — Ζερβοδίμιτα; είπεν ο Γύφτος. Τι θα πη; — Ζερβανάποδα, ήθελε να πω. — Και μάλιστα εις εσέ... — Τι; — Θα εφαίνοντο πλέον ζερβά και πλέον ανάποδα.. — Ε, δα. — Παρά εις κάθε άλλον. — Διατί αυτό; — Διότι θα τα ενόμιζες... — Θα τα ενόμιζα;... — Διά μαγείαν.
Κι αφού πήγε στο εξοχικό, εφόρεσε πλούσια φορέματα κι όταν εκάθισε κοντά στον πατέρα του, τον άκουγε που έλεγε τέτοια: 24. — Παντρεύτηκα, παιδιά μου, πολύ νέος κι όταν επέρασε λίγος καιρός είχα γίνει πατέρας ευτυχισμένος, καθώς ενόμιζα.
Μόνον λυπούμαι, πως τούτο ήδη διεδόθη παντού. — Τότε το πράγμα άρχιζε να με πειράζη. Όλοι, όσοι ήρχοντο να δειπνήσουν και με εκύτταζαν, ενόμιζα ότι με εκύτταζαν γι' αυτό! Αυτό μου εχάλασε το αίμα.
Κατ' αυτόν τον τρόπον ήρχισα να τον συναναστρέφωμαι μόνος προς μόνον, ενόμιζα δε ότι αμέσως θ' αρχίση να μου λέγη όσα συνήθως έχει να ειπή εραστής προς αγαπώμενον όταν μείνουν μόνοι, και έχαιρον δι' αυτό. Εν τούτοις απολύτως τίποτε από αυτά δεν συνέβη, αλλ' αφού συνδιελέχθη όπως συνήθως μαζί μου όλην την ημέραν, ανεχώρησεν.
ΧΗΝ. Εσύ φταις, Λεόντιχε, που τρόμαξες το άμαθο κορίτσι με τα φοβερά λοφεία και με τας διηγήσεις απιστεύτων ανδραγαθημάτων. Εγώ την είδα αμέσως πώς εκιτρίνησε, όταν διηγείσο περί του λοχαγού, πώς ετρόμαξε και έφριξε όταν είπες ότι του έκοψες την κεφαλήν. ΛΕΟΝΤ. Ενόμιζα ότι έτσι θα της αρέσω καλλίτερα. Αλλά και συ με αποτελείωσες, Χηνίδα, που μ' έκαμες να διηγηθώ την μονομαχίαν.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν