United States or British Indian Ocean Territory ? Vote for the TOP Country of the Week !
Από πού κι ως πού όμως ο τόσος ο θυμός; Από τον τίτλο Ιστορία της Ρωμιοσύνης, που έβαλε ο Αργύρης στο βιβλίο του, να δηγηθή τα ιστορικά της Ρωμιοσύνης από τον Κωσταντίνο το Μεγάλο ίσα με τον Ιουστινιανό. Σπουδαία αφτά. Για να τα ξετάσουμε λιγάκι. Ρωμιός θα πη Ρωμαίος.
Τι έχουν των δύστυχων θνητών αφτά οι θεοί κλωσμένα, 525 να ζουν με λύπες... μα καημός το τι είναι, αφτοί δεν ξέρουν.
Έγραψα μάλιστα, καθώς και πολλοί άλλοι, ένα μικρό άρθρο για το υστερνό του το μυθιστόρημα — Docteur Pascal — και τα μισοείπα κι αφτά.
Ήθελα να διούμε μαζί τι μπορεί να μας μάθουν τα μεσαιωνικά κείμενα, τι αξία έχουν αφτά τα κείμενα, και να συλλογιστούμε αν είναι τρόπος να γίνη πρώτα καμιά Γραμματική, ύστερα κανένα Λεξικό της νεοελληνικής. Αν είχε κανείς να γράψη την ιστορία της γλώσσας μας, έπρεπε να καθήση να τη γράψη στην Πόλη. Καλήτερος τόπος δεν υπάρχει για τέτοιο έργο.
Έλα όμως πες μου τώρα αφτά και μίλα την αλήθια· 380 μην πας στα ξένα πουθενά το τόσο βιος και πλούτος για να σωθεί σου ανέγγιχτο, ή κι' όλοι παραιτάτε πια τώρα το θεόχτιστο καστρί σας, τρομασμένοι που τέτιο σάς σκοτώθηκε στη μάχη παλικάρι, ο γιος σου; Αφτός δεν άφινε τους Αχαιούς ν' αγιάσουν.» 385
Ποιος τα λέει αφτά; Εγώ; Θα το κατάλαβες και μοναχός σου, αναγνώστη μου Έλληνα, πως εγώ τέτοια δε συνηθίζω. Τα λέει ο στενός μας ο φίλος, γιατί δεν του φτάνει που μας χτυπά εμάς και την ιδέα μας, χτυπάει τώρα και το ρωμαίικο και τη ρωμιοσύνη μαζί.
Σέβουνταν το λαό και τούτο φτάνει. Διαβάστε το Σολωμό, το Βηλαρά και το Βαλαωρίτη, όπως κι ο γέρος εγώ που σας τα λέω αφτά, σας διαβάζω και βλέπω πόσο προκόψατε από τα χρόνια τα δικά μας.» !! Αν κανένας γέρος μας μιλούσε με τέτοιο τρόπο, θα είταν πολύ πιο νόστιμο από το αιώνιο το κατηγορητό.
Τότες του λέει ο Νέστορας, ο γερο-αλογολάτης «Παιδί μου, ναι όλα αφτά σωστά τα μίλησες και δίκια. Εγώ 'χω αθρώπους και πολλούς — εγώ 'χω ναι και γιους μου 170 παράξιους — που μπορούν να παν το μήνυμα να δώκουν. Μα το στρατό πολύ βαριά τον πλάκωσε φουρτούνα, τι από 'να ράμα κρέμεται η τύχη μας πια τώρα, :τάχα θα ζήσουμε ή γραφτό το ρέμα να μας πάρει.
Μον έλα, ομπρός! σαΐτεψ' τον το βασιλιά Μενέλα, 100 και κάνε τάμα του θεού, τ' αχτιδοστάλτη Απόλλου, πλήθος αρνιά πρωτόλουβα να σφάξεις στο βωμό του, πίσω σαν πας στον τόπο σου, τη βλογημένη Ζέλια.» Μ' αφτά τα λόγια τ' άμιαλου του πείθει το μιαλό του.
Κι' αφτή στης Διώνης έπεσε τα πόδια, η Αφροδίτη, 370 στης μάννας της· στην αγκαλιά την πήρε τότε η Διώνη, την πήρε και τη χάιδεψε και τρυφερά της είπε «Πιός, φως μου, σ' έκανε σ' αφτά τα χάλια απ' τους ουράνιους, αψήφιστα, σα νάκανες κάνα άπρεπο στο φόρο;»
Λέξη Της Ημέρας