United States or Denmark ? Vote for the TOP Country of the Week !
Εκατοντάδες πουλιών ανεπαύοντο εις τους κλώνους της, έμελπον τρελλά τραγούδια . . . Δρόσος, άρωμα και χαρμονή εθώπευον την ψυχήν μου . . . Ήμην αποσταμένος, και δεν είχον κοιμηθή καλά την νύκτα. Ο ύπνος μου έλειπεν. Εις την σκιάν του πελωρίου δένδρου, εν μέσω των μηκώνων του των κατακόκκινων, ο Μορφεύς ήλθε και μ' εβαυκάλησε, και μοι έδειξεν εικόνας, ως εις περίεργον παιδίον.
Ο Ούρσος ανεστέναξε δις. — Ο Βινίκιος θα σου το είπη. — Δηλαδή τον εκτύπησες με μαχαίρι ή τον εφόνευσες με ράβδον; — Ήμην άοπλος. Ο Έλλην δεν ηδυνήθη να συγκρατήση τον θαυμασμόν του διά την υπεράνθρωπον δύναμιν του βαρβάρου. — Είθε ο Πλούτων . . . ήθελα να ειπώ . . . Είθε ο Χριστός να σε συγχωρήση.
Αλλ' εγώ, είπε τότε τις εξ ημών εις τον Γεροστάθην, αν ήμην πλούσιος, ήθελον μεν ευχαρίστως δίδει ελεημοσύνας, ουχί όμως φανερά ως ο Κίμων. Εύγε, φίλε, απεκρίθη ο γέρων.
Σωκράτης Αλλά είπα και εις τους δύο ότι βέβαια εγώ, αν συνέβαινε να φιλονεικήτε περί του ποίος των δύο σας λέγει αληθέστερα πράγματα, έστω περί ιππασίας περί του πώς δύναται τις άριστα να ιππεύση, αν ήμην ιππικός, θα προσεπάθουν να παύσω την φιλονεικίαν σας• διότι θα εντρεπόμην παρών να μη σας ημπόδιζα, εφ' όσον ήτο δυνατόν εις εμέ, να φιλονεικήτε• ή, αν και περί άλλου οιουδήποτε διεφέρεσθε, να σας άφινον να χωρισθήτε μάλλον εχθροί ή φίλοι.
Τελευταίον ακόμη ήμην τόσον ασήμαντος εις τα σχέδιά του, όσον είναι η επί των φύλλων της μυρσίνης πρωινή δρόσος παραβαλλομένη προς τον ωκεανόν. ΚΑΙΣΑΡ. Έστω. Ανακοίνωσέ μας την εντολήν σου.
Ούτω στολισμένη μου ενθύμιζε την Σεμίραμιν, την Φαίδραν, την Κλεοπάτραν, την Θεοδώραν και τας άλλας ηρωίδας αι οποίαι ετάραττον τον ύπνον μου όταν ήμην εις το σχολείον. Ο οίκος του κ. δημάρχου ήτο μεγάλος, αλλ' ακόμη μεγαλείτερος ο φόβος του να μη λησμονήση ουδέ τον ελάχιστον κομματαρχίσκον του, έστω και λουκουμοποιόν, καραβοκύρην, βυρσοδέψην η άλλον καταστηματάρχην.
Ναι, αλλά τότε με ποίον τρόπον θα συνομιλήσης, καλέ Σωκράτη, όταν αποφεύγης αυτάς τας λέξεις; Σωκράτης. Με κανένα τρόπον, αφού είμαι ό,τι είμαι. Εάν όμως ήμην εριστικός, τότε μάλιστα. Διότι και τόρα, αν παρουσιάζετο ένας τοιούτος κύριος, και αυτά θα εζήτει να τα αποφεύγωμεν και πολύ θα μας επέπληττε δι' αυτά τα οποία είπα.
Και, αν ήμην νομοθέτης, θα επροσπαθούσα να αναγκάζω και τους ποιητάς και όλους τους πολίτας να κάμνουν κατ' αυτόν τον τρόπον, και θα επέβαλλα σχεδόν την ανωτέραν ποινήν, εάν προφέρη το στόμα κανενός μέσα εις την χώραν, ότι υπάρχουν κάποτε μερικοί άνθρωποι πονηροί μεν, αλλά ζώντες ηδονικώς ή ότι άλλα μεν είναι ωφέλιμα και επικερδή, αλλά όμως δικαιότερα και πολλά άλλα έξω από τα σήμερον λεγόμενα από τους Κρήτας και Λακεδαιμονίους, καθώς φαίνεται, και μάλιστα θα έπειθα τους πολίτας να μου ομιλούν και διαφορετικήν γλώσσαν από τους άλλους ανθρώπους.
Το κυρίως κατάμερόν μου ήτον υψηλότερα, έξω της ακτίνος των ελαιώνων και αμπέλων, εγώ όμως συχνά επατούσα τα σύνορα. Εκεί παραπάνω, ανάμεσα εις δύο φάραγγας και τρεις κορυφάς, πλήρεις αγρίων θάμνων, χόρτου και χαμοκλάδων, έβοσκα τα γίδια του Μοναστηρίου. Ήμην «παραγυιός», αντί μισθού πέντε δραχμών τον μήνα, τας οποίας ακολούθως μου ηύξησαν εις έξ.
Αλλά κ' εγώ αυτός ησθανόμην ότι δεν ευρίσκομαι εντός αρμοδίου ατμοσφαίρας. Δεν ήμην εις το στοιχείον μου εκεί.
Λέξη Της Ημέρας