Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 17 mei 2025


En ze zwegen weer, de mannen stil rookend, tante met een ernstig gezicht, een strak gezicht met vaste ouwelijke plooien, turend naar 't haakje dat in haar dikke vingertjes rusteloos bewoog.

In hem herleefden de gestorven geslachten der Nederlanders met de afgemeten gebaren, die zwegen en droomden en eeuwen van geduld stelden tegenover de koppige aanvallen van de verraderlijke zee. Dit is wel echt het karakter van den Hollander.

Dat willen we!" klonk het uit honderd monden. "Laat de vijanden komen! Wij zullen ze afwachten! Leve onze dappere Edelvrouwe!" Bertha wenkte met de hand om stilte. "Mocht er evenwel iemand onder u zijn," ging zij voort, "die den burcht liever verlaten wil, nog is het tijd. Hij kan gaan; de brug zal voor hem worden neergelaten. Alleen door getrouwen wil ik omringd zijn!" Allen zwegen.

"Om te leven!" viel Marius hem in de rede. "Gij hebt dien naam niet noodig om te leven?" "O, ik weet wat ik zeg," antwoordde Jean Valjean, langzaam het hoofd opheffende en buigende. Er ontstond een pauze. Beiden zwegen, ieder verdiept in een afgrond van gedachten. Marius had zich aan een tafel gezet en liet den hoek van zijn mond op een zijner gebogen vingers rusten.

Zou dit Liefde zijn? dacht hij hardop. En de groote, sterke, ernstige boomen luisterden, en zwegen geheimzinnig rondom hem. Een lijster begon te zingen, hoog in de takken waar hij zijn nestje had; en stil voor zich, dacht de prins dat dit een antwoord was. Hij sloot de oogen en bleef droomerig luisteren naar het helder getril in 't groene loover. Zoo viel hij in slaap.

"U komt dus dadelijk?" vroeg Lewin en zag den bediende, die de koffie binnen bracht, boos aan. "Binnen een uur." "Neen, om Gods wil, kom toch dadelijk." "Nu. laat mij ten minste eerst rustig mijn koffie drinken." De dokter ging aan de tafel zitten. Beiden zwegen. "De Turken hebben duchtig slaag gehad. Heeft u het laatste telegram gelezen?" vroeg de dokter een stuk wittebrood kauwende.

Zy trokken voort, en zwegen. Afgrijslijk klonk die taal 't gebannen Geestendom In de ooren en door 't hart. 't Bleef van ontzetting stom, En voelde in d'eersten schok den adem zich ontbreken, Die 't ophield in de lucht.

Om mijn rouw ben ik heel lang 's avonds niet uitgegaan. En ik kom altijd 's avonds bij Dolf mijn visites maken. Dus logisch, dat u me nooit hier ontmoette. Ze zwegen even. Het trof hem, dat ze zeer koud sprak. Ik zoû wel gaarne aan de opera willen gaan! murmelde Jules met gesloten oogen. Ach neen, eigenlijk toch niet. Dolf zei me, dat u veel las, ging Quarts voort. Volgt u de moderne litteratuur?

Zermah bespeurde dat twee personen een oogenblik later de wigwam binnentraden. De Spanjaard was door een ander man vergezeld, die Squambo niet was, daar de stem van den Indiaan nog buiten naar den kant van het kanaal vernomen werd. Toch waren twee mannen het vertrek binnengetreden. Zij hadden een gesprek met gedempte stem begonnen, toen beiden eensklaps zwegen.

"'t Schijnt dat de kuikens er van door zijn! jullie brengen alleen maar de hen", zeide een vrouw tot de binnentredenden; 't was niet uit te maken of ze Sisa bedoelde of wel de kip, die voortging met piepen. "Och ja, de kip is toch altijd meer waard dan de kuikens!" gaf ze zich zelf antwoord, toen ze merkte dat de soldaten zwegen. "Waar is de sergeant?" vroeg een der gendarmes op wreveligen toon.

Woord Van De Dag

furieuze

Anderen Op Zoek