Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Hij stelde dus in haar belang, oprecht belang, met al den fieren trots van zijne zonnige waarheid. En een groot verlangen omving haar plotseling om hem vergeving te smeeken en hem te vragen, wat hij wilde, dat zij doen zou. Het zou zalig zijn zich te schikken naar zijn wil, zich geheel en al aan hem over te geven, het zou zoo rustig zijn, zoo rustig en zoo zoet....
Dan is het zalig, ’t lachend oog te luiken, Waar fulpen rust op neerzijgt, die verkwikt, En leeft van ’t zoete liefdedroomen sluiken. O, driewerf zalig, wien het werd beschikt, Om in de zee der sluimring neêr te duiken, Als daar een lief gelaat hem tegenblikt!
Dan gaf zij aan haar stem een weinig meer kracht en riep: "Mijnheer Van Gulik, kom geef mij ook een zoen, en gij, mijn schone neef Jan, druk mij ook tegen uw borst, gij bemint mij allen zo vurig." Zij werd beurtelings door al haar bloedverwanten geliefkoosd, en zij smaakte een zalig genot; haar geleden rampen hadden geen plaats in haar geheugen meer.
Hij voelde 't nu, in zijn overspanning: zij kwam dan toch nog, de hooge vreugde; het zuivere geluksmoment naderde; straks zou hij 't grijpen en zalig zijn.... Maar in-eens, met een weeë schrijning, en toen een licht-doffe huivering recht naar boven, verijlde zijn vreugde en zijn spieren verslapten in lamme loomheid.
Jacoba zinkt eensklaps voor het ijzeren bed op hare knieën neer; vat de hand van dien grijzen vader, drukt er haar voorhoofd in, en schreit. O God, ze schreit; maar toch, een oogenblik zóó zalig als dit, ze had het nog niet beleefd. "Bedaar, bedaar, klein onverstandig meisje. Kom, ga nu gauw wat rusten.
Hij weet niet wat hij gehoord heeft.... O ja: ons schatje, heeft ze gezegd. Ha! ons schatje! Groote God, is hij toch niet zalig in dezen stond! Zijn gansche wereld van liefde en heil rust aan zijn hart.
O! zeg 't mij, schitterende gouden zon, 's Heelal's machtige licht- en warmtebron, Hoe toch dat groote wonder heet, Dat zoo zalig 't harte maakt, Verzacht, vergeten doet het leed, Dat op aarde ons genaakt? Een zonnestraal brak door 't loover, Viel neer op den golvenden vloed; 't Werd
"Ach, als u de zaligheid kende, die wij smaken, terwijl wij Zijne bestendige tegenwoordigheid in onze harten gevoelen," zeide de gravin en lachte zalig. "Maar de mensch gevoelt zich dikwijls niet in staat zich tot deze hoogte te verheffen," antwoordde Oblonsky, die nog steeds met een lachje zijn onafhankelijkheid trachtte te verdedigen.
En daarom was ik zelve ook vaak wanhopig, wanneer ik dacht aan mijn betoovering, aan mijn herschepping en tevens overpeinsde, dat, zoodra ik herschapen in een man en onttooverd zoû zijn, ik niet meer dan een handelsreiziger zijn zoû, Charis niet evenboortig, als hare neven waren, zoo dat mijn zalig geluk gedaan zoû zijn! O, hoe lang zoû het nog duren!
Nee, 't is maar 'en gulde, dáár, onder de lessenaar, 'k raap em op of geef 'en ander ....Toe, Geer, hóór toch, 'k heb je lief, toe, ik ben zoo ongelukkig ... 'k heb je lief, Geer, och, kom hier".... Weg lessenaar, weg tabouret. Hij naast haar, kijkt bedroefd-vol-liefde.... Zalig! Zalig! "Nog 'en zoen, zóó je hoofd".... Hé, haast gevalle ... Groote God! wat gebeurt er met 'er!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek