Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
"La-me met rust!" "Ik ben 't!.... Leg je nou nòg in je nest?" Weer 'n kreun. "Sam, wor nou wakker.... 't Is bij tweeën." 'n Slaperig, leelijk hoofd met verwarde steile haren en lichtdronken oogen steekt verschrikt boven 't dek. "Bij tweeën?.... Dat valt mee. Ben jij al op de vlakte?" "Kom d'r nou uit! Ben je an de boemel geweest?"
"Ge kunt zoo weinig meer, en Bart is zoo miseroabel slofs! Wat zal 't met den tabak wêzen!" hernam Frerik. "Dat mag onze lieve Heer uutmoaken!" sprak de grootvader: "'k Wor zoo miseroabel stram in de been'; 't snijen dat kan 'k nog, moar 't brêken dat geet niet meer, en 't klimmen ien de schuur, och Heere, doar bin'k allang niemeer kapoabel toe."
"'k Weet.... niet.... Paul.... 'k weet niet," klonk het hokkend, "ge bint wel.... goed.... ge bint wel.... moar.... moar.... " "Schrei niet, Anneke, schrei niet," sprak Paul gevoelig, terwijl hem mede iets vochtigs in de oogen kwam. "A'j zóó sprêkt, dan wor 'k zoo roar, zóó.... Moar, och Anneke, zeg mien wát oe schort?"
En hij, die een gesprek had met z'n schoonvader over lijnolie, pas van de reis terug, wat moet een dichtertje al niet doen, hij zei enkel: "Kind, wat wor je groot, ik hoef je waarachtig niet eens meer op te tillen." En toen hield ze al zooveel van 'm, dat ze niet eens kwaad was omdat ie dat zei. "Haar borsten werden immers al groot, wacht maar."
Maar 't kan me nie meer schele ook en 'k wor d'r onverschillig over. "Daar had je Dr. X, christelijk afschaffer en vegetariër. Bel 'k ook an de deur. Roept de meid: "mevrouw, kom nou toch 's kijke, daar staat dat en dat op die man z'n kist." Geeft de mevrouw mijn receptie in die gehoorzaal, en vraagt mijn wat dat beteekende.
Waarop ik mijn in de gereedstaande vertrekke terug wou trekke, om onder 't gebruike van een gloeiend haardvuur, mèt blokkies, mijn gedachte de vrije loop te late. Ja, 'k mos me rol toch afprakkezeere! Waarop ik gebrach wor in de hotelkamers numéro één tot zes, en ze me zoodoende an me lot overliete.
Beminnelijk snurkte ze voort. "Tri-ie-ie-n!" Ze bleef snurken. "Kom nou, luilak! Kom nou! Zel je wakker worden." "Wat is d'r?... Wat mot je?" "Wor je haas wakker?" "Ik ben wakker." "Slaap nou niet wèer in, hóór je?" "Nee."... Met kleine gezwollen oogjes zat ze eindelijk op tegen het pak manufacturen, keek d'r moeder an, die met wat spoeg 't peperhaar tegen de slapen plakte.
En verder, na eenige oogenblikken stilte, Annekes woorden: "Schei uut Paul! ge wordt mien als te astrant af!" En daarop van hem: "Och mien snuupertje, 'k wor ook hoe langer hoe gekker!" En eindelijk op eenigen afstand nogmaals de stem van Paul: "Geurt, ge mot zoo stond moar is zien of die zuuplap zien roes het uutgesloapen."
Zie je wel an me, hoe 'k d'r nog altijd kappot onder ben?... 't Is me knak gewees ... As je eige beeldschoone vrouw je verleidt, wor je daar onmenschelijk tegenin, en heb je de eerekroon van je hoofd verlore ... Nou, dan ben je zóó al klaar voor misdaad en zonde, en staat de lik wijgewaad ope voor jou ...
"As het te veul is da 'k hier nen boterham mier eet as gewoente, dan weur 'k liever beggentje, veul liever dan mee elle mee te gaan nor die vremde streke, wor menscheters en wilde bieste woene! Verstade da? Sloeker! Gulzigen beer!" "Och kom," zei Marieke, "maakt oe nie kwaa, Pallieter zegt da veur te lache!" "Dan ik oek!" zei Charlot kort en afgebeten, en ze ging in de keuken terug aan heur werk.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek