Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 september 2025
Wa veur immoreele dijngen, ontvanger?" drongen de oolijk-ondeugende stamgasten aan. Maar gesard schudde 't Kuipken hoofd en schouders, en, zonder verdere toelichtingen: Tuttuttut! Pouah! Pouah!" bromde hij. En hij huiverde en walgde, alsof het hem te vies en te akelig was om daar iets meer over te zeggen. Intusschen werd door eenige grappenmakers uit het dorp een plannetje op touw gezet.
"Zet ou 'n beetsen; wa veur 'n weer es 't buiten? scheun slijting-weer, hè?" praatte hij met luid-galmende stem, alsof hij op den akker was; en opgewekt ging hij daarover door, bewerend dat 't een zomer was die al de boeren rijk zou maken, als dat prachtig weer nog maar enkele weken aanhield.
En verrukt, met stralende oogen en blozende wangen, komt ze naar mij toe: O, meniere! wa zij-e gij toch veranderd! K'n zoe ou noeit irkend hèn!" En wij praten over het verleden...
Wa es er toch gebeurd, Zieneken, mee da koewachterken? Tegen wie vecht hij doar mee da mes?" vraag ik eindelijk. Zieneken vertelt het mij. Die kleine snotvent, die kwajongen-koewachter van dertien jaar is me toch waarachtig verliefd geworden op een jong meisje uit de buurt, waar een andere koewachter, van ongeveer denzelfden leeftijd, insgelijks verliefd op is.
Pas waren ze weg, of de drie blinde venten kwamen binnen. Een ervan droeg een papieren ster met roode bloemen bezet. "We komen hier as de drij keunige, w' hemme dees ster gekrege, we kunne e schoe nief lieke." "Jommor," zei Pallieter, "g'het elle nie verklied." "We kunne makandere nie zien, menhier." "Wacht dan wa'," zei Pallieter, "ge zult iens zooveel geld rondhale as ge verklied zij.
"Hè man, wa' ben jij toch ongedurig!" viel hij toen kregel uit. "K
"Mod-'k me tong uit me bek schreeuwe!", snauwde hij, hijgend : "wa
"Och," zei ze snikkend, "'k had zoe gère begentje geweure, mor wa zen die drij schopkes van kindere mè zoo joenk moederke lak Marieke: er mut toch iemand veur zorge, is 't ni waar?" "Ja," knikten de begijnen en kwezels, waarvan er ook al tranen in de oogen kregen. "Ge kunt nog altijd blijve," riep Pallieter, die de laatste gesp van Beyaard's gareel sloot.
Ala toe, hoast ulder, hoast ulder, we moeten d'r direkt noartoe! herhaalde steeds Cordúla, gejaagd en opgewonden. Rechts en links holden zij uit elkaar, Leontientje naar de "beste kamer", de broeders naar den zolder. Wa es dâ hier? Wie hêt-er hier mee natte voeten over de vloer geleupen?" riep knorrig Cordúla, toen zij in de keuken kwam.
Ietwat verwonderd loop ik stilletjes naar haar toe. Wilt-e nou ne kier wa zien, meniere, dat-e zeker nog noeit van ou leven gezien 'n hét?" fluistert zij met een vreemde, half lachende. half ernstige en bijna booze en bange uitdrukking over haar frisch gelaat. "Moar stille, stille, dat hij ou nie 'n heurt." En schoorvoetend trekt ze mij mee in het halfduistere der schuur.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek