United States or Nicaragua ? Vote for the TOP Country of the Week !
Waarom moet uw dood mijne grijze haren naar het graf brengen, zoodat ik in de bitterheid van mijn hart God vervloek en sterf?" "Broeder," riep de Rabbijn verbaasd, "zijt gij een vader in Israël, en uit gij zulke woorden? Het kind van uw huis leeft toch zeker nog?" "Zij leeft," antwoordde Izaäk; "maar het is als Daniël, die Beltsazar genoemd werd, toen hij in den leeuwenkuil was.
"As je je knieë wou buige, liep je in 't zwarte lake ... Maar dat vervloek ik ... Was 'k 'n hond ja dan, dan vrat ik meschien op wat 'k al an atheïsme uit heb gespoge. Nou blijf 'k zoo, to'k kapot ga: de natuur in; niks as natuur. As je mijn maar begrijpt ... "Dáár krijg je me misdaad, me eerste slag ... al ben 'k ook zoo slecht niet ..." Toen zweeg hij even.
En, als ik nu den ellendige vervloek dien ik liefhad en wéldeed; de adder die me zeggen durfde: "man, als je één greintje eergevoel...." God in den Hemel!.... zoo iets moest men niet opwekken, zoo iets...." Bij Van Barnevelds laatste woorden heeft hij de tafel door een hevigen vuistslag doen dreunen.
Passepartout kon niet langer zwijgen. "Meester! mijnheer Fogg," riep hij, "vervloek mij. Het is mijne schuld, dat...." "Ik beschuldig niemand," antwoorde Fogg op den kalmsten toon. "Ga." Passepartout verliet de kamer en ging naar Aouda, aan wien hij de plannen van Fogg mededeelde. "Mevrouw," voegde hij er bij, "ik zelf kan niets meer; niets. Ik heb volstrekt geen invloed op den heer Fogg.
Van nu af aan zal ik zonder God mijn weg zoeken en Hem ten spijt zal ik den Graal vinden, al zou het mij het leven kosten! Wat geef ik om Gods vloek? Indien Hij mij vervloekt, zoo vervloek ik Hem!" Haastig wilde hij de tent verlaten, maar Walewein hield hem terug en sprak: "Vriend, waar wilt gij heen? Weet gij dan niet, dat niemand den Graal vinden kan, zonder Gods hulp en steun?
Denk niet dat ik mijzelf geen verwijt maak. Ik vervloek mijzelf dag en nacht om de dwaasheid dat ik iets buiten mij mijn leven liet beheerschen. Als er een echo was in deze muren, zoû zij voor eeuwig het woord "dwaas" herhalen. Ik schaam mij uitermate over mijn vriendschappen.... Want naar hun vrienden kan men de menschen beoordeelen. Het is de toets voor iedereen.
Kreten van afkeuring gingen nu uit de menigte op, maar boven alles uit, klonk de stem van den Mubarek. Hij was opgestaan en strekte de hand naar mij uit. Hij is een Giaur, een ongeloovige hond. Ik vervloek hem. Moge de hel zich voor hem openen en hem verslinden. De booze geesten zullen...
En dikwijls vervloek ik den dag en het uur, Dat mij het eerst haar verliefd gelaat verscheen Door hooge schoonheid gesierd En meer dan ooit ontvlamd, Vergaat mijn geloof, mijn hoop en mijn moed, Mijn ziel, die versmachtend dit alles verfoeit.
Robrecht werd door de tranen zijns vaders diep getroffen: hij voelde de hel en haar martelpijnen in zijn hart. Zijn vervoerdheid vergrootte nog; hij riep als uitzinnig: "Vermaledijd vervloek mij, o mijn Vorst en Vader! Maar ik zweer u bij de almachtige God, dat ik nooit voor een Fransman kruipen of bukken zal, en ik zal uw gebod niet gehoorzamen!"
"Neen, neen! ik weet dat hij er is, hij moet gaan, hij moet mij niet onder de oogen komen, of ik vervloek hem!" Het werd stamelende en met moeite uitgebracht; maar toch bitter en dreigend, kennelijk met volkomen bewustheid. Wij hoorden een luiden snik; Rudolf had verstaan! Het werd noodig hem te verwijderen.
Woord Van De Dag