United States or Myanmar ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dat ik ze waarschuwde voor berouw of hen vermaande, met geduld den groei en de ontwikkeling der verdere toestanden en denkbeelden te verbeiden, baatte niet, en ik zou bijna boos op hen geworden zijn, als ik niet bijtijds bedacht had, welk een onwederstaanbare aandrang ons armen stervelingen eigen is om de toekomst vooruit te loopen en haar sluier op te heffen.

"Zorg, dat gij op tijd weer tehuis komt, Liesje," vermaande hare moeder; "anders wordt oom de dominé boos en worden de kinderen ongeduldig. Gij weet, om zeven uur wordt voor hen de Kerstboom aangestoken " "Ja, ja, zeker," riep Liesje, en weg was zij. Tante Marie zag haar na, toen zij over den molenbrug ging. "Och lieve hemel!" dacht zij, "hoe zal het er daar op het slot uitzien?

Hy droomde allerlei vreemde dingen, waarvan de hoofdzaak was dat 'n jong meisjen op 'n tafel stond, en zich vermaakte met het opwerpen en vangen van zware mannen in schippersdracht. Ze speelde er mee, of 't ballen waren... Laat ik haar nu goed aanzien, vermaande zich Wouter. Straks rydt zy de lucht in ... ze ziet niet op 'n daalder... en daarom... al is 't nu maar 'n droom...

Als gast durfde hij echter geen aanmerkingen te maken. Maar toen hij er ten overvloede op vastendag de tafel beladen zag met een keur van vleeschgerechten, kòn hij niet zwijgen. »De Kerk en de paus verbieden zulke dingenvermaande hij. De monniken lachten wat om hun nauwgezetten gast; en toen ze zagen dat het hem ernst was, werden ze kwaad en gingen ze aan het schelden. Zoo'n lompe Duitscher!

Hij trok op een muildier door het gebergte, ontmoette niemand en kwam veilig en wel bij zijn "vrienden" de herders. Hij bleef hier veertien dagen, predikte, verrichtte den dienst, onderwees en vermaande de gemeente. Kort voor zijn vertrek wilde hij een plechtig Te Deum houden. Hij sprak er met den pastoor over. Maar hoe? er waren geen bisschoppelijke sieraden.

"Zie maar, hoe ver de ijsspiegel zich uitstrekt." "Dan is het mij goed," hervatte de page. "Willem, wees toch voorzichtig!" vermaande Zuijlestein, die juist bij hen kwam. "Mag ik Uwe Hoogheid en mijnheer den baron vooruit rijden; dan kunnen zij gerust voort en behoeven geen gevaar te vreezen?" vraagde Karel. "Doe dat, Karel!" antwoordde de Prins. "Maar wat snel."

»Kwalijk alléén, hoor juffrouwtje kwalijk alléén, als je een fatsoenlijk mans kind wilt heeten. Wat zou je er ook doen? Ah maar, temet zit er een kennis van je verzeild? Nu, die komt er wel weer uit. En wie daar hun plezier zoeken, die zijn meest toch ook niet waard dat je ze naloopt. Kom", vermaande de man, »ik ging naar huis als ik u was. Warempel, als ik u was, dan ging ik stil naar huis."

Soms sloeg Courfeyrac de armen over de borst en zeide met een ernstig gebaar tot Marius: "Gij wordt een losbol, jongmensch!" Courfeyrac, een practisch mensch, nam dien weerschijn van een onzichtbaren hemel bij Marius niet in een goeden zin op; hij was aan dergelijke hartstochten niet gewoon; hij werd er ongeduldig om en vermaande Marius dikwijls tot het wezenlijke weder te keeren.

De Rabbi lette niet op die aanmerking, hij vervolgde zijn eigen gedachtengang en zeide: Wat doen de Zeloten in Galilea? Ik ben timmerman, en Nazareth is een kleine plaats, antwoordde Jozef voorzichtig. Ik heb geen tijd om deel te nemen aan twistvragen. Maar gij zijt een Jood, vermaande de Rabbi, en nog wel uit het geslacht van David.

"Laat u niet door drift vervoeren!" vermaande de oudere man, en lag de hand op Army's schouder, "zij is en blijft de moeder uws vaders en den ouderdom moet men eeren. Ik verlang niets anders, dan dat zij mijn kind geen kwaad doet, voor 't overige mag zij handelen, zooals zij wil. Dus bedaard, Army, hoort gij wel? Zij is een oude vrouw."